حکایتی از امیرالمونین علی (ع) وقتی تملق و چاپلوسی را نکوهش می کنند.

• علی (علیه السّلام) در راه مسافرت شام با سربازان خود به شهر انبار آمد. در خارج شهر ، مردم به رسم و آیین دوره ی ساسانیان کنار جاده زیر آفتاب به انتظار ایستاده بودند ، موقعیکه رئیس مملکت به صف مستقبلین رسید ، کدخدایان و تجار و بزرگان شهر یکباره به سوی آن حضرت هجوم بردند و در رکابش پیاده شروع کردند به دویدن . علی (علیه السّلام) از مشاهده ی این حرکت وهن آور و ذلّت بار، که منافی با آزادگی و شرافت اسلامی بود، سخت ناراحت شد و پرسید این چه کاری بود که کردید ؟ گفتند : این رسم و روش ما است که به منظوربزرگداشت امراء و فرمانروایان خود انجام می دهیم . علی (علیه السّلام)آن روش تحقیر آمیز را به شدت نکوهش کرد و فرمود امرا و زمامدارانتان از این کار بهره ای نمی برند ولی شما با این عمل موهن ، خویشتن را در دنیا به رنج و مشقت می اندازید و خود را حقیر و خوار می سازید . به علاوه در آخرت نیز عذاب و مشقت خواهید داشت و برای تن دادن به پستی و ذلت کیفر خواهید شد. سپس فرمود : چه زیان آور است مشقتی که آدمی از پی آن عذاب و کیفر بیند و چه پر منفعت است آسودگی و آرامشی که با آن ایمنی از عذاب الهی باشد.

منبع : نهج البلاغه ،کلمه ی 36

بررسی تطبیقی نظارت و بازرسی از منظر فرهنگ

چکیده مقاله

در این مقاله که یک بررسی تطبیقی در رابطه با نظارت و بازرسی از منظر فرهنگ است، این فرایند در جوامع غرب،‌ژاپن و ایران مورد بررسی قرار گرفته است و تفاوتهای بنیادی نظارت و بازرسی در این سه فرهنگ تبیین شده است و نشان داده شده است .... 

حکایتها و روایتها و نامه های و پندهای امیرالمونین به مردم

Bottom of Form

امام علی (ع) : هشت کس اگر اهانت دیدند دیگری را ملامت نکنند : آنکه بی دعوت بر سفره ای ...  

پرحرفی افت و دیگر هیچ

عن على علیه السلام قال آفه الکلام الاطاله‏(154).
على علیه السلام فرمود: آفت کلام، سخن را به درازاکشاندن است.
و عنه علیه السلام قد یکتفى من البلاغه بالایجاز.
گاهى از تمام شاخ و بال‏هاى بلاغت چشم پوشى مى‏شود و به این اکتفا مى‏گردد که سخنران مختصر بگوید و هر چه زودتر به سخن خویش پایان بخشد.

که چنگال گرگان و دندان شیر مرا به ز دوستان روبه مسیر

مرا ز جمع دوستان جدا کنید                                      میان گرگان گرسنه رها کنید 

به تیر و به پیکان و زه در کمان                                    مرا سر ببرید به جمعی عیان 

تنم را چو نیمی بمانده زه جان                                   سپارید به چنگال شیر و ددان 

که چنگال گرگان و دندان شیر                                     مرا به ز دوستان روبه مسیر

تامین اجتماعی و رفاه اجتماعی در ایران باستان

چندی پیش در کامنت یکی از دوستان که به نام فعال تامین اجتماعی نامش ثبت شده بود , در اظهار نظرش در مورد یک مقاله آورده بود که تامین اجتماعی یک مفهوم وارداتی است مثل اتومبیل؟؟؟؟ همین مطلب سبب شد که در حد دانش کم و حوصله کمترم در این روزها, یادداشتی را تحت عنوان تامین اجتماعی و رفاه در ایران به نگارش دربیاورم, لذا با فشار بر حافظه تاریخی خودم و مطالعه و تقلب از سایتها و کتابها , اندک توشه ای جمع کردم که شاید به درد همه فعالان تامین اجتماعی بخورد:.......... 

چگونه مدیری ایزوله نباشیم و چگونه به مدیران کمک کنیم؟؟/

خیلی از کارکنان از مدیران گله میکنند که چرا چنین میکنند یا چنان نمیکنند. انصافاً خیلی از این گله ها هم بجاست، اما اگر ریشه یابی کنیم، میبینیم که مدیران معمولاً آنچه باید را دریافت نمیکنند. بله، این یک حقیقت است، شوخی نیست، اما متاسفانه خیلی به آن توجه نمیشود.

مدیران اعتراض نمیکنند، به چند دلیل، کراکنان هم متوجه نمیشوند، آن هم به چند دلیل. دلایل خیلی مهم نیستند، مهم این است که نتیجه این میشود که هست: مدیران نمیتوانند تصمیم بگیرند، به جای تصمیم گیری خوب، به جزئیات وارد میشوند و بیشتر مواقع در آن غرق میشوند!

میخواهم در این مطلب، کمی به این موضوع بپردازم.

تقریبا هر مطلب، کتاب، گزارش یا مدرک خارجی معتبری را که باز کنید، یک یا دو صفحه (و نه بیشتر) از صفحات ابتدائی آن، خلاصه ای از محتوای آن است که تقریباً بر هر چه در آن مدرک هست، پوشش دارد. بالای این مطلب هم نوشته شده Executive Summary.