مرا ز جمع دوستان جدا کنید میان گرگان گرسنه رها کنید
به تیر و به پیکان و زه در کمان مرا سر ببرید به جمعی عیان
تنم را چو نیمی بمانده زه جان سپارید به چنگال شیر و ددان
که چنگال گرگان و دندان شیر مرا به ز دوستان روبه مسیر