سلامت از نگاه ملی

لطفا با شرکت در نظرسنجی های این وبلاگ به شناخت افکار عمومی کمک کنید

سلامت از نگاه ملی

لطفا با شرکت در نظرسنجی های این وبلاگ به شناخت افکار عمومی کمک کنید

نامه ی یک خبرنگار از این روزهای تاسف‌بار نظام سلامت به نمایندگان مجلس

نمایندگان شریف ملت ایران 

سلام

چند صباحی است که در اوج بیکاری و رکود بنگاه های اقتصادی کشور ، مجلس نهم و دولت یازدهم دست به دست هم دادند که وضعیت نظام سلامت به سرانجام برسد ، منتهی راوی این قلم که این روزها درگیر بیماری پدرش می باشد و به چشم دیده است که با وجود برخورد عالی ریاست یک دانشگاه و قائم مقام وی با بیمارش اشکالات عدیده به دلیل سوء مدیریت نظام سلامت گریبانگیر مردم شده است و همینطور در چهار ماه پیش تصادف خاله اش را شاهد بوده که باز هم با وجود پیگیری یکی از مسئولین محترم وزارت بهداشت ، عدم تشخیص صحیح و حضور به موقع کادر درمان معضلات جدی برای بیمار بوجود آورده است ، بنده به عنوان یک نویسنده و پژوهشگر در حوزه سلامت  از نزدیک مراحل درمان و رسیدگی به بیماران را دیده ام و  مستندا به شما می گویم  که چه بر جان و مال مردم می گذرد و از شما نمایندگان مردم می خواهم که طبق اصول قانون اساسی ایران بر وظایف نمایندگی خود تاکید و ابرام ورزیده و‌نقش نظارتی خود را دقیقا اعمال بفرمایید تا باشد که خروجی این طرح جز سراب نتیجه ی دیگری برای کشور به ارمغان آورد...


۱- تماس پزشکان با بیماران دچار مشکل شدید بوده که نتیجه ی امر اگرچه بر روی کاغذ مثبت است اما در عمل نتیجه بسیار متفاوت از ادعای متولیان امر می باشد 

۲- به دلیل ایجاد شکاف شدید میان دریافتی ارائه دهنده گان خدمت ، یاس وسر خوردگی شدید میان پرستاران و پیراپزشکان ایجاد شده که متاسفانه این موضوع به جای بررسی دلسوزانه ، با نوعی نگاه صنفی و از دریچه ی پزشکی دیده شده که در این میان آسیب دیدگان اصلی بیماران هستند که ساعتها با کادر غیر پزشک درگیرند 

۳- فشار بالای کار روی مراکز درمانی سبب فشار روانی بالا بر پرستاران شده که ناچارند علاوه بر دو یا سه شیفت کار برای تامین حداقل معاش ، فشار روحی و عصبی ناشی از افزایش لود کاری را تحمل نموده که این فشار مستقیما بر بیماران بی نوا منتقل شده و ظاهرا تنها راهکار وزیر محترم بهداشت ، تربیت کمک پرستار و تنزل سطح مراقبت ها بوده تا پاسخگویی درست و منطقی به مطالبه ی به حق این قشر زحمتکش 

۴- باید به این سوال اساسی پاسخ گفت که واقعا برخی از تدابیر اندیشیده شده در مورد واگذاری مراکز پاراکلینیک به بخش خصوصی که بهتر است نام آن را بست بی چون و چرای منافع صنفی نامید بر اساس کدام پارامترهای دقیق علمی صورت گرفته است.

۵-  از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی استدعا دارم که با کلید زدن طرح تحقیق و‌تفحص از طرح بی بنیاد تحول سلامت روشن بفرمایند که اینهمه منابع ملی در طرح تحول سلامت تا چه حد در جهت اهداف ملی بوده و تا چه حد در جهت تامین منافع ، تدوین کنندگان طرح؟؟

۶- از نمایندگان محترم استدعا دارم که پاسخ بدهند بر اساس کدام معیار و بر اساس کدام پارامترهای مدیریت ، به افرادی که خود سهام دار و بنگاه دار بزرگ بخش خصوصی هستند این اجازه داده شده که نسبت به صدور مجوز های تاسیس مراکز درمانی و یا واردات دستگاه های تشخیصی و یا ملزومات مورد نیاز درمان کشور تصمیم بگیرند در حالی که خود مستقیما یا غیر مستقیم در منافع یا مضار حاصله منتفع هستند. پر واضح است که آن مسئول محترم که خود وارد کننده ی دستگاه های تشخیصی گران قیمت است به نفع ش می باشد که راه را برای دادن مجوز کار با دستگاه های تشخیصی به همکاران متخصص باز کند تا دستگاه های بیشتری وارد کند که نتیجه ی امر قطعا ایجاد تقاضای کاذب و تحمیل هزینه بر مردم بی نوا به هدف سود و منفعت بیشتر می باشد.

۷- با وجود سرازیر شدن منابع هنگفت به طرح تحول سلامت ، شاهد نارضایتی شدید مردم و ارائه دهنده گان خدمت هستیم که دلایل پیچیده ای دارد که از جمله دلایل آن قشری و سطحی نگری متولیان نظام سلامت است که در موضوع اعتبار بخشی سیستم درمانی به خوبی خود را نشان داده است که با گرته برداری از نظام سلامت انگلستان ، بدون درک صحیح از کمبود کادر درمانی ، با وجود کمبود شدید پرستار ، نیمی از توان پرستاری کشور صرف نوشتن مستندات می گردد که مشخص نیست در شرایطی که بیمار در تب می سوزد و‌فشار خون وی بالای هجده تا بیست رسیده و دو پرستار برای حداقل بیست بیمار در نظر گرفته شده، چرا باید مکانیسمی در کشور اجرا شود که در کشورهایی اجرا شده است که نسبت تخت به پرستار آنها تا ده برابر نسبت تخت به پرستار کشور ماست؟؟؟ و از همین دو پرستار یکی باید تا  صبح فقط مستندات را وارد کند ولو اینکه بیمار تلف شود؟ آیا جا نداشت که قطره ای از آنهمه اعتبارات صرف بهبود معیشت کادر پرستاری می شد تا از سه شیفته بودن یک پرستار و فروپاشی روحی و روانی این عزیزان جلوگیری به عمل می آمد؟؟ تا در برخورد با بیماران اینهمه مشکل پیش نیاید ؟ بنده از شما می پرسم که چطور و چه منطقی به شما این واقعیت را القا کرده است که می توان به ذینفعان این منابع اختیار انحصاری توزیع منابع را داد ؟؟؟

۸- به راستی با این منابع سرشار ، چقدر به کادر درمانی ، اضافه شده است؟؟ آیا دریچه ی مسدود ورود پزشکان جوان به بیمارستان های دولتی باز شده است؟ قطعا پاسخ منفی هست؟ 


عزیزان ، نمایندگان محترم مجلس آنچه در این سطور آمده است ، تنها بخش اندکی از زوایای مغفول مانده ی وظایف نمایندگان محترم مجلس می باشد که متاسفانه باید گفت ،جامعه و سایر کادر درمانی را در طول سه سال اخیر در میان دایره‌ای بسته که شامل ، کمیسیون بهداشت و درمان ( کمیسیون پزشکی) و وزارت بهداشت و رئیس‌جمهوری که به هیچ یک از نامه های ده ها هزار نفر از کادر درمان پاسخ نداده است گرفتار نموده است،خواهشمندم شما به عنوان امین مردم و اهالی و معتمدان خانه ی ملت از این درد جانکاه به سادگی نگذرید.



مهدی اسفندیار