از مصرف قرص های جلوگیری از بارداری تا آنتی بیوتیک و هورمون در مرغ داری ها؟

تا کنون بسیاری از مردم بر این باور بودند که رشد سریع و گاها کمتر از یک ماهه ی یک جوجه ی یک روزه در مرغداری ها و تبدیل آن به یک مرغ بالغ به دلیل دادن هورمون به این جانور است. اما واقعیت چیز دیگری است و موضوع به نژاد و تغذیه ی این مرغ بر می گردد. اما نگرانی در جای دیگری است و آن هم به میزان آنتی بیوتیکی است که برای این مرغ ها استفاده می شود. اهمیت این موضوع از آنجا بیشتر می شود که بدانیم کشور ما در رتبه ۱۶ مصرف مرغ در دنیا قرار دارد و از کشورهایی نظیر چین و ژاپن و اندونزی و کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز مرغ بیشتری مصرف می کند و با سرانه ی ۲۵ کیلوگرم در سال یکی از پرمصرف ترین کشورهای دنیاست و در این میان برزیلی ها و اماراتی ها و کویتی ها بیشتر از ما مرغ مصرف می کنند.

چندسال پیش مرضیه وحید دستجردی وزیر اسبق بهداشت در مورد مصرف انتی بیوتیک در مرغ ها هشدار داد و بلافاصله سازمان دامپزشکی این موضوع را رد و بر کنترل دقیق آنتی بیوتیک در مرغ ها تولیدی تاکید کرد. اما کارشناسان این سازمان تاکید کردند که نمی توان علاوه بر میزان انتی بیوتیک مصرفی و اینکه باید حتما توسط دامپزشک  تجویز شود ؛ بر خوددرمانی هایی که توسط دامداران صورت می گیرد نظارت صد در صد داشت و علاوه بر ان باید گفت که مهمترین مسئله بحث زمان انتظار برای پایان عمر داروها در بدن مرغ ها و سایر دامهاست که نیاز به نظارت دقیق دارد.

دکتر محمد حسن ملک شاهیان متخصص نازایی در مصاحبه ای اعلام نموده است که داروهایی نظیر تتراسایکلین که در انسان و در مرغ داری های استفاده می شود؛ دارای اثرات سوئ بر جنین انسان است و نباید از انها استفاده کرد. وی با خطرناک شمردن اثر داروهای ضد قارچ از خانواده سولفانامیدها که در مرغ داری ها استفاده می شود بر جنین انسان گفت و خواستار نظارت جدی بر مرغ داری های شد.

علاوه بر این دکتر بهرام دلفان نیز در مصاحبه با ایسنا اعلام نموده است که مصرف بیش از حد انتی بیوتیک در مرغ داری ها و به طبع ان ورود ان به بدن انسان سببب شکل گیری مقاومت دارویی در میکروب های وارد شده به بدن انسان می شود.

در این زمینه کارشناس طیور دامپزشکی لرستان به خبرنگار ایسنا، گفت: در حال حاضر آنتی‎بیوتیک‎های رایج و مورد استفاده در مرغداری‎ها شامل خانواده تتراسایکلین‎ها و سولفانامیدها، فلومکوئین و انروفلوکاسین است. 

شاید این سئوال پیش بیاید که در مورد جوامع شهری که دسترسی به مرغ های محلی ندارند چه راهکاری برای مطمئن شدن از سلامت مرغ وجود دارد؟ ........ 

 پاسخ شما به یک نوع مرغ خلاصه می شود و انهم مرغ سبز است که هم اکنون در برخی از فروشگاههای عرضه کننده ی پروتئین وجود دارد. مرغ سبز سه بار در طول دوره پرورش سه ماهه ی خود تحت نظر دامپزشکی مورد ازمایش قرار می گیرد و این مرغ همان مرغ بدون انتی بیوتیک است و اشتباها نکنیم این مرغ ارگانیک نیست بلکه مرغی بدون آنتی بیوتیک است.