سلامت از نگاه ملی

لطفا با شرکت در نظرسنجی های این وبلاگ به شناخت افکار عمومی کمک کنید

سلامت از نگاه ملی

لطفا با شرکت در نظرسنجی های این وبلاگ به شناخت افکار عمومی کمک کنید

محکومیت مماشات با فاسدین در سیره علی (ع)

شاید بعضی از آدمهای پست که همه آلامشان به قدرت رسیدن بوده و نخواهند این قدرت را به راحتی رها کنند و از سویی دم از انسانیت و اسلام و مذهب می زنند, وقتی ازشون در مورد لزوم برخورد با فساد می پرسی می گویند که مصلحت نیست؟ حالا شاید؟ حالا چیزی نبوده؟ خیلی مقدارش کم بوده؟ ووو........ بیایید با هم یکبار نامه امیرالمومنین را به زیاد بن ابیه مرور کنیم تا تفاوت بین متظاهرین و ریاکاران و دروغگویان را با امیرالمونین بشناسیم:

علی (ع) در نامه اش به زیاد بن ابیه می فرمایند: به خدا سوگند می خورم, سوگندی راستین, که اگر به من خبر رسد که در ثروت مسلمانان خیانت کرده ای, کم یا زیاد, چنان بر تو سخت گیرم که اندکمال شوی و بار هزینه عیال بر دوشت سنگینی کند و خوار و پریشانحال شوی؟

نهج البلاغه نامه 20

نظرات 3 + ارسال نظر
فرشاد چهارشنبه 11 تیر‌ماه سال 1393 ساعت 11:14 ق.ظ

هیچ مصلحتی وجود نداره، انهایی که صحبت از مصلحت و نبود مدیر لایق میکنند خودشون درگیر فسادند بی جهت فریب این حرفها رو نخو رید

مسعود چهارشنبه 11 تیر‌ماه سال 1393 ساعت 11:02 ب.ظ

حق با فرشاد هست مصلحت و از این حرفها همش مال اونایی هست که دستشون تو دست دزدهاست

پدرام شنبه 21 تیر‌ماه سال 1393 ساعت 02:19 ق.ظ

نا امیدی, همین و دیگر بس

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد