مبارزه با فساد یک ضرورت حیاتی برای جذب اعتماد عمومی؟

آیا اعتماد عمومی آسیب دیده است؟ پاسخ قطعا بلی؟ اعتماد مردم آسیب دیده است و هر کس بخواهد بگوید نه قطعا خودش را به خریت زده است. اما باید بررسی کرد این اعتماد در چه حوزه ای و به چه دلیلی اسیب دیده است؟ اگر بخواهیم تحریمها را سبب تخریب اعتماد عمومی بدانیم باز هم خودمان را به خریت زده ایم چون مصداق بارزتر و حتی سخت تر این تحریمها دوران دفاع مقدس بوده است که مردم فوج فوج به جبهه ها می رفتند و مجاهدت می کردند؟ مادرانی که در صف تشعیع جنازه دومین و سومین فرزندانشان گریه می کردند از اینکه دیگر پسری ندارند که در راه انقلاب فدا کنند؟ اینها فیلم و داستان نیست بلکه واقعیت است؟ اما چیزی که امروز برای مردم قابل قبول نیست چگونگی حضور دلالان ودزدها و اختلاسگران در مدیریت کلان کشور با اینهمه نهاد نظارتی است؟ اینکه مدیرعامل یک بانک بزرگ امروز با اختلاس فراوان و چپاول اموال مردم در کشوری دیگر در ویلایی بزرگ خوش می گذراند؟ اینها برای مردم قابل قبول نیست؟ اینکه اگر کارمندی یک ریال جابه جا کند فردایش مجازات شود اما مدیران به راحتی ضوابط را نقض کنند؟ اینکه افراد مسئله دار مالی و پرونده دار با تلاش برخی دستها به مناصب عالی تر برسند؟ اینها مورد قبول هیچ عقل سلیمی نیست و قطعا مردم اینها را از همه افراد دارای مسئولیت کلان در کشور می پرسند و به عنوان یک مطالبه در سینه نگه می دارند؟ 

بسیاری از اگاهان و دلسوزان بر این باورند که مبارزه با فساد اقتصادی باید به یک راهبرد کلان و اساسی در ساختارهای دولتی ما تبدیل شود و موضوعی به نام سازمان مبارزه با فساد که این روزها زیرنظر رئیس قوه قضاییه تشکیل شده است بیانگر این است که مبارزه با فساد دیگر یک موضوع تنها اقتصادی نیست بلکه محوریت حاکمیتی و امنیتی پیدا کرده است و باید از دریچه اسیبهای امنیتی که این موضوع به کشور تحمیل می کند مورد ارزیابی قرار گیرد. زیرا به اعتقاد بنده امروز در برخی از حوزه ها فساد در حال رخ دادن و انهم در منظر عموم است. 

در واقع امروز مفسدین اقتصادی مصداق این مثل هستند که وقت مرگشان رسیده؛ زیرا دارند کاه از پالونهایشان می خورند. 

تمامی شواهد نشان می دهد که روز به سقف آویزان کردن مفسدین و حامیان موج سوارشان نزدیک است روزی که سر برکنار جوی ردیفشان کنند و گردنهایشان و دستهایشان را میهمان حدود الهی کنند؛ شاید این چند روزی که طمع کرده های قدرت خود را به مستی و بدمستی زده و چهره از نقاب بر می کشند تامردم آنها را بهتر بشناسند؛ برای انقلاب فرصتی باشد؛ آنانکه وقت عزلت منتقد و وقت قدرت مست لایعقل سرگرم فسادند؟ آنانکه به خوبی از یاران دور و برشان می شود که مصداق عین نجاستند چون غرق نجاستند؟ باشند تا دولت اقبالشان بدمد؛ انشاء الله.