روزهای سخت گرانی و تورم برای بیمارستانهای کشور

این روزها قیمتها به صورت لحظه ای در حال افزایش است. بیمارستانها به طبع برای  تامین موادمصرفی به شدت در مضیقه هستند. بودجه لازم که باید از طریق اختصاص درصدی از درآمدهای هدفمندی یارانه ها می رسیده است نرسیده است. فقط در طی شش ماه اخیر قیمت اقلام مصرفی دویست درصد رشد داشته است. بطور مثال سرنگ 2سی سی که شش ماه قبل تنها 70 تومان خریداری می شده است . این روزها 140 تومان فروخته می شود که در صورت پرداخت سه تا جهار ماه این قیمت حدود 20 درصد برای هرماه به قیمتها اضافه شده و به بیمارستانها فروخته می شود، زیرا مراکز فروش سرنگ و اقلام مصرفی که تا شش ماه قبل بدون ترس از افزایش قیمت بر سر فروش کالا رقابت می کردند و تنها افزایش سالیانه را در قیمتها لحاظ می کردند، اکنون مجبورند تورمی حدود بیست درصد را براساس تجربه شش ماهه اخیر بابت هرماه تاخیر در دریافت وجه خود به قیمتهای خود اضافه کنند. البته این همه ماجرا نیست بلکه ......

پیدا نشدن و کمیاب شدن برخی از اجناس نیز مزید علت شده است تا این شرکتها به فروش نقد اقدام کنند و سریعا انبارهای خود را از جنس فروخته شده پر کنند. در این میان بیمارستانها که با افزایش شدید همه اقلامها مواجه شده اند نمی توانند حتی مثل قبل تعهدات خود را بعد از چهار الی 5 ماه به انجام برسانند و با انبوهی از طلبکاران مواجه شده اند که در پشت اتاق مدیران و روسای امور مالی سرگردان مانده اند. در این شرایط عقب افتادن بیمه ها در پرداخت بدهی خود به بیمارستانها مزید علت شده است تا وضعیت بیمارستانها بسیار شکننده شود. انچه معاون پارلمانی وزیر بهداشت طی روزهای اخیر در مورد کاهش 15 درصدی بودجه وزارت بهداشت در سال اینده عنوان نموده است که داستان مرگ برنامه پزشک خانواده و افزایش سهم مردم در پرداخت هزینه های درمانی را از همین حالا بنویسیم.