از درد من کی آگهست در عهد من, اندیشه ام را می خرد با یک درم؟

از درد من کی آگهست در عهد من اندیشه ام را می خرد با یک درم؟

گفتم که تنازش کنم در شعر و جذابش کنم

با چند ردیف و قافیه محبوب عشاقش کنم

در محضر یایان حق شور و شرر برپا کنم

 با راستی با مردانگی مطلوب عشاقش کنم

 یاری رسید از دوستان گفتا به من اسفندیار

اینجا جهانی دیگر است بیدار باش از خواب غار

عصر فضاست این روزگار, نه عهد میخ و آهن است

حاج کبل غلام کدخدا , نام الاقش توسن است

این عشق یا مردانگی کار جوان کودن است

حیف تو گر رسوا شوی رنگی دگر جز ما شوی

برخیز و خود هشدار کن عقل و دلت تیمار کن

مهدی اسفندیار