این بیمار محتضر سرپرست سی میلیون ایرانی و مددکار کشور در حال جنگ

این روزها سازمان تامین اجتماعی حال و روز خوشی ندارد. هر روز زمزمه هایی به گوش می رسد, مدیرعامل جدید می آید؟ نمی آید؟ آقای مرتضوی هست؟ نه, شایعه است؟ نمایندگان مجلس اعتراض دارند؟ شاید بماند برای فردای روز سوال از ریاست محترم جمهور؟ شاید . . . . . .

باور اینکه نهادی به اهمیت تامین اجتماعی که تنگاتنگ ترین ارتباط را با امنیت اجتماعی و حتی ملی کشور دارد, این روزها در تیتر اصلی مطبوعات قرار گیرد کمی سخت است, آنهم تامین اجتماعی که روزی بازو و کمک یار کشور در بحبوحه جنگ بوده است. امروز تامین اجتماعی نیاز جدی به توجه دارد. مسئولین این نهاد هر از چندگاهی از وضعیت سربه سر درآمدها و مخارج آن می گویند و روزی دیگر در ضرر بودن آن را عنوان میکنند. از شهردار تا بخشدار و . . . . فرصت این را داشته اند که با سفارشی کوچک در ادوار مختلف حیات این سازمان به کرسی های مهمی در مدیریت این مجموعه دست یابند. تقریبا می شود گفت که تمام پستهای مهم این نهاد مهم در طول دو سال اخیر تقریبا با تغییر مدیران همراه بوده است که طبق اصول بدیهی مدیریت تغییرات گسترده در یک نهاد تنها به بی ثبات شدن آن می انجامد به خصوص اینکه این تغییرات با آمدن مدیرانی صورت گرفته که حتی یک روز در تامین اجتماعی کار نکرده اند و این درد دو چندان خواهد شد که افراد دو شغله در نقاط حساسی قرار گیرند و بعد از آمدن به تامین اجتماعی چند شغل دیگر به آن بیافزایند.. . .

(البته با احترام و تقدیر از خدمات آنها) اگرچه باید اذعان داشت در طول چند ماه اخیر حضور جناب آقای شیخ الاسلامی, کمترین تغییر را در این نهاد شاهد هستیم اما باید اذعان داشت، چنانچه تغییر مدیریت کلان این سازمان با تغییرات گسترده در این نهاد و با آوردن افراد دیگری از بیرون از این سازمان صورت بگیرد، شاید این بیمار محتضر دیگر تاب این شوک را نداشته باشد، البته قطعا تغییرات لازم باید صورت گیرد و نمی شود آن را انکار کرد, اما باید افرادی در تغییرات جدید به مدیریت مجموعه اضافه شوند که لااقل یک روز را در تامین اجتماعی سرکرده باشند. ضمن آرزوی موفقیت برای مدیر جدید در حال آمدن, یا مدیر فعلی در صورت ماندگار شدن باید عرض کنیم که کمی با این نهاد مهم مهربان تر باشیم و از یادمان نرود که در دوران جنگ برای حفظ کیان اسلامی از این نهاد قرض گرفتیم و در دوران سازندگی نیز از تامین اجتماعی مدد گرفتیم و اکنون این سازمان که حکم سرپرست سی میلیون نفر را دارد به حال احتضار افتاده است و کمک دولتمردان را می طلبد.