اهداف من از آوردن داستانهای دکتر قنبر چیست؟

برای خیلی از دوستان شاید چندان سنخیت بین مطالب فرهنگی این وبلاگ و سایر مطالب که در حوزه سلامت و تحلیلهای پیرامون نظام سلامت است را ندانند؛ یا اینکه احساس کنند اهداف این وبلاگ نا پیداست. به همین خاطر لازم دانستم توضیحاتی خدمت شما دوستان ارائه نمایم. 

واقعیت این است که به اعتقاد بنده ع در کشور ما دو خلائ بزرگ وجود دارد. که یکی از آنها خلاء فرهنگ کار و دیگری خلائی است که در محبت آحاد جامعه نسبت به هم به وجود آمده؛ و به همین خاطر اکثر دردها را ناشی از این مشکلات می دانم. اینکه بنده به عنوان یک طبیب استدلال شخصی خودم را مبنایی بر دریافت وجه از بیمار می کنم و تحت هیچ شرایطی کوتاه نمی ایم به این برمی گردد که نمی خواهم رسالت اجتماعی و میهنی خود را به عمل برسانم. اینکه در برابر همه دردسرهایی که کشور در اینده در قبال تولد نوزادان از شیوه سزارین متقبل خواهد شد ما هیچ سوز و عطشی را در سینه مسئولین وزارت بهداشت مشاهده نمی کنیم به این بر میگردد که محبت ما نسبت به هم کم شده است؛ اینکه خطر مقاومت باکتریایی را که قطعا در پی مصرف بی رویه انتی بیوتیک ایجاد خواهد شد را جدی نمی گیریم؛ قطعا در پی بی تعهدی و زیرپا گذاشته شدن اخلاق در جامعه پزشکی اتفاق می افتد و من با جناب دکتر مرندی موافقم که می فرمایند؛ همه مشکلات و همه محسناتی که در حوزه سلامت است مربوط به عملکرد ما پزشکان و کادر سلامت است.