اثر نویز بر جنین حیوانات مشاهده شده است.

اثرات نویز بر رشد جنین حیوانات مشاهده شده است.

نویز متناوب نقایصی به صورت کوتولگی، ناهنجاری های دیگر نیز ایجاد می کند. تغییرات هورمونی مرتبط با نویز قابل ملاحظه بوده است. اثر صدا (نویز) بر زنان شاغل در محیط های صنعتی به دو گونه است:

1-      بر جنین

2-      بر دوران بارداری

اثر بر جنین می تواند دستگاه شنوایی و یا سایر بدن (غیر شنوایی) عامل تخریبی باشد. . . . .

جنین در محیطی پویا رشد می کند و عوامل خارجی متعدد چون صدا و ارتعاش به طور مستقیم آن را تحت فشار قرار می دهد. اطلاع از چگونگی واکنش جنین نسبت به صداهای محیطی سبب جلب توجه پژوهشگران به مسایل پیش از تولد و نیز تاثیر مضر و احتمالی نویز شدید بر دستگاه شنوایی شده است. قرار گرفتن مادر باردار در معرض سر و صدا در طول دوران پیش از تولد می تواند در درک گفتار و تشخیص صدا توسط نوزاد دخالت داشته باشد. ممکن است این تجربه های اولیه صدا (دوران جنینی) در زندگی آنی کودک مؤثر باشد. همان اندازه که حضور در نویز برای شنوایی بزرگسالان خطرآفرین است، می تواند برای شنوایی جنین نیز مخاطره آمیز باشد.

شایان ذکر است صدا برای انتقال به جنین در فرکانس های پایین (کمتر از 1000 هرتز) تا 10 دسی بل کاهش و تا فرکانس های 5000 هرتز تا حدود 20 دسی بل هم افت می یابد. فشار صورتی رسیده به حلزون شنوایی جنین منجر به پاسخ های رفتاری چون پلک زدن حرکات بدن و اندام ها و پاسخ های غیر رفتاری شنوایی از قبیل تغییر در میزان ضربان قلب و افزایش سطح گلوکز مغز می شود. وجود مایع در گوش خارجی و میانی جنین گوسفند سبب کاهش صداهای رسیده به حلزون می شود. در جنین این حیوان کاهش صدا در فرکانس های پایین، نسبت به انسان، بیشتر است.

امواج ABR جنین که به مدت 16 ساعت در معرض نویز دارای باند پهن (WBN) با شدت dbspl 120 قرار گرفته بود، قبل و پس از نویز ثبت شد. آستانه و زمان نهفتگی امواج ABR بلافاصله پس از نویز افزایش یافت که از نظر آماری معنی دار بود. در طی 24 تا 96 ساعت، آستانه ها و زمان نهفتگی بهبود یافت. در ارزیابی شنوایی 75 کودک که در دوران جنینی آن ها مادر در معرض نویز صنعتی قرار داشت، فقط 40 مورد شنوایی کاملاً طبیعی داشتند و 35 مورد دچار کاهش شنوایی تا حدود 20 تا 55 دسی بل در فرکانس های بالا بودند (دانیل و همکاران 1988). در پژوهش دیگری 131 کودک که مادر آنها در بارداری در معرض نویز 65 تا 95 دسی بل بود، تحت ارزیابی شنوایی قرار گرفتند (لایند و همکاران 1989) نتایج چنین گزارش شد: کودکانی که مادر آن ها در معرض نویز با شدت 95-85 دسی بل بودند 3 برابر بیشتر در خطر ابتلا به کم شنوایی در فرکانس های بالا قرار داشته اند. به علاوه ارتباط خوبی بین قرار گرفتن در معرض صداهایی با فرکانس پایی و خطر کم شنوایی در فرکانس 4 کیلوهرتز دیده شده است. مک دونالد و همکاران، ارتباط بین حضور در نویز و سقط جنین خود به خودی را مطرح می کنند. در حالی که برخی از محققین به وجود چنین ارتباطی اعتقاد ندارند. هم چنین در گزارشات مختلف از پژوهشگران، صحبت از وجود ناهنجاری های مادرزادی در کودکان با شرایط فوق (باردار در حضور نویز)، نقایص ساختمانی در جنین و تغییرات فشار خون مادران باردار و کمی وزن نوزاد متولد شده و غیر اشاره دارد. از نظر رشد و بررسی اختلالات کودکان و مسایل دیگری نظیر تغییرات خونی و ... تلاش بر انجام تحقیق روی زنان ساکن اطراف فرودگاه بود که به لحاظ شرایط اجتماعی، اقتصادی و غیره و عدم امکان حذف مداخله این موارد، پژوهش و بررسی اثر نویز بر تولید مثل روی حیوانات آزمایشگاهی صورت گرفت. 

منبع خبر: سایت وبدا