گرگ بد گرگ بد گرگه ی بی چشم و رو ؟

من به دنبال تو از صحرای دل بگذشته ام 

تن به روی سرزمین تیغ تو بکشیده ام 

من چو آن چوپان ساده دل شدم  

گفتم ای میش قشنگ و دلربام 

وقتیکه با بع بع هات داد میزنی  با من بیای

پس بگم با من بیای

نگو که گرگ بچه ی گرگ زاده ای 

گرگی اما در لباس بره ای  

گرگی و  به گله ی من زده ای  

گرگ بد گرگ بد گرگه ی بی چشم و رو.

شعر: مهدی اسفندیار