تربیت نا اهل را چون گردکان بر گنبد است؟!

تربیت نااهل را چون گردکان بر گنبد است

مانده بودم که‌ با اخباری که از برخی از بی ادبی های غیر منتظره به گوش می رسد ، چه باید گفت و چه باید نوشت ، اینکه ادب مرد به از دولت اوست ، یا اینکه بگوییم ، اصالت بر تادیب مقدم است ، یاد داستان گربه های شمع به دست دربار هارون الرشید افتادم که‌ هارون ،آن ثروتمند بی عقل و بی ادب به گمان توانایی در تربیت هر موجودی پرورش داده بود، اما وقتی وزیر با هوش موش ها را رها کرد گربه ها به هویت اصلی خود بازگشتند و شمع ها را رها کردند و دنبال موش ها دویدند ، طوریکه نزدیک بود سر سرا آتش بگیرد و چیزی از کاخ نماند.

قدر مسلم ، آدمی ممکن است به دانش دست یابد و همینطور ثروت ، اما الزاما دست یابی به این دو نمی تواند هویت افراد را تغییر دهد ، ذات نااهل تربیت ناپذیر و بی ادب است و هر چقدر هم تحمل یابد ، بالاخره در روزی خودش را نشان می‌دهد ، اگر چه بتواند ، سال ها و روزها تحمل کند و شمع به دست دربار هارون باشد ، اما موش ، یعنی فرصت و منفعت ، که‌ می تواند در مورد آدمی جایگاه و قدرت تعبیر شود سبب می شود که‌ ذات بی تربیت و‌ بی اصالت آدم ها عیان شود....

لذا به هرجور که‌ نگاه کنیم این سه جمله کارآست...

چه بگوییم ادب مرد به از دولت اوست؟!

چه بگوییم تربیت نا اهل را چون گردکان بر گنبد است؟!

چه بگوییم ذات بد نیکو نگردد چونکه بنیادش بد است؟!

چه بگوییم ، هنوز هم در برابر بی ادب، بهترین واکنش بیان ادب است

https://telegram.me/aghayerohanigeledarim