از دکتر زالی تا دکتر آدابی؟؟ به کجا چنین شتابان ؟؟

بنده به عنوان یک خبرنگار از دیر باز جناب آقای دکتر زالی را به عنوان فردی با سواد دارای نگرش کلان نسبت به مسائل علمی کشور می شناسم، ایشان را  فردی موجه و دارای کلاس کاری بالا می دانم و از سویی به عنوان یک خبرنگار به شدت منتقد نظام سلامت در این چند سال اخیر هستم و خواهم بود زیرا بحث من فقط بحث سیستم و‌تخلفات این سیستم از سیاست های ابلاغی و نیز برنامه پنجم و....... است معتقدم در نظام سلامت و در بعد اقتصاد سلامت و بخش اقتصاد آن می دانیم که دولت هشت وظیفه مهم در بعد اقتصادی دارد که جلوگیری از تجاوز ، جلوگیری از زورگویی و چپاول جامعه، تعریف حقوق و مالکیت و اعمال قراداد ها و ثبات اقتصادی ، ایجاد زیرساخت و عدالت اجتماعی و رشد ارزش های انسانی و رفع انحصار است که متاسفانه در تمامی موارد در حوزه سلامت ایرادات جدی به بخش اقتصادی آن وارد است و انتقادات بنده از این دریچه است که متاسفانه به دلیل آنچه که آن را بی  توجهی مدیران ارشد وزارت بهداشت می دانم که نسبت به وظیفه ی حاکمیتی دارند شاهد تنش های بی حاصل برای کشور هستیم که تا وجود این تفکر هیچ نتیجه ای جز آنچه امروز شاهد هستیم نمی بینیم.

اما برادر عزیز جناب آقای دکتر آدابی را با همه ی ارادتی که به ایشان دارم دعوت می کنم که نگاه کاریکاتوری به مسایل نداشته باشند امروز ما شاهد افول نفوذ پزشکان در ارکان تصمیم گیری هستیم که افت تعداد پزشکان در مجلس و کم رنگ شدن تعداد متخصصین را نتیجه ی همین مشکلاتی می دانم که جامعه نیز به آن واقف شده است، اما معتقدم که این مشکلات فقط تا حدودی می تواند در رسانه ها بازتاب داشته باشد و نباید بیش از آن به رسانه ورود پیدا کرد، باید کمی سعه ی صدر نشان داد و دنبال فرصت بود بدون شک ترمیم کابینه در سال آخر دولت ها منطقی نیست و‌نمی توان این خواسته را ولو به حق، از رئیس جمهور محترم داشت و از سویی باید در نظر داشت که در نظام دیوان سالار دولتی ایران که بروکراسی  شدیدی حاکم است از دیرباز تلاش مبتنی بر بخشی نگری برای جذب هر چه بیشتر منابع وجود داشته و این موضوع مختص امروز و فردا نیست ،لذا این وزیر محترم بهداشت نیستند که باید عزل شوند بلکه سازمان  محترم  مدیریت و برنامه ریزی, کشور اولین متهم وضع موجود است که اجازه ی تخلفات گسترده در این سطح را داده و رشد نا متقارن اعتبارات کشور را منجر شده است.

اما در مورد اظهارات معاونت پرستاری کشور و پاسخ ایشان به آقای دکتر آدابی باید گفت که تنها توصیه ی مشفقانه ی بنده به ایشان  این است  که چنین وظیفه ای را بر گردن نگیرند و توجه داشته باشند که خطاب نامه ی رئیس کل سازمان نظام پرستاری قطعا رئیس محترم جمهور بودند و نه غضنفر ؟؟ که فاصله بسیار زیاد است و‌ توقع این است که به عنوان معاونت یک وزارتخانه قبل از پاسخ دادن به نامه مطمئن شوند که خطاب نامه حتما خودشان هستند ؟ البته نمی دانم که با توجه به سر بالا رفتن آب طی این سال ها در وزات بهداشت و زیرپا ماندن اولیه ترین اصول علمی مدیربت ، آیا امکان پاسخ گویی نامه های  سایرین نیز در  وزارت بهداشت به عنوان مثلا گام پنجم طرح تحول میسر شده است یا نه ؟ البته با توجه به گام های بزرگ برداشته شده در طرح تحول ، هیچ بعید هم نیست که این گام به حدی بزرگ بوده باشد که غضنفر دیروز ما مسئول پاسخ گویی به نامه هایی شود که خطاب به ریاست محترم جمهور نوشته شده باشد ؟

  به حال معتقدم که می شود این بحث ها را که در حال خروج از کنترل است جمع کرد و دولت نیز در جاهایی به غیر از  وزارت بهداشت به مشکلات موجود رسیده است و در حال پیگیری امور است و از سویی اقدامات و سخنان بزرگانی چون  جناب آقای دکتر زالی رنگ و بوی تعامل و حل خردورزانه مشکلات دارد که می شود از این پتانسیل استفاده کرد. اگرچه به عنوان یک فعال رسانه ای معتقدم سیاست های رسانه ای وزارت بهداشت در طول سه سال گذشته سبب کشیده شدن تنش ها به سمت رسانه ها شده ، اما معتقدم که می شود از سعه ی صدر و حوصله ی افرادی مثل آقای دکتر زالی برای اصلاح روند و رسیدن به تعامل سازنده استفاده کرد و می شود جاده ی تعامل بین وزارت بهداشت و بدنه ی پیراپزشکان و پرستاران را احیا کرد، اینکه دکتر زالی به تضییع حقوق پرستاران اذعان دارند و آمادگی لازم برای همکاری برای رفع این مشکلات را اعلام کردند نباید از نگاه ما پنهان بماند ، واقعیت این است که امروز متخصصان کودکان ، عفونی و بسیاری از رشته های دیگر نیز در تنگنا هستند و نباید صرفا دریافتی عده ای خاص را به همه ی افراد تعمیم داد، باید نشست و‌صحبت کرد که معتقدم ، هم جناب آقای دکتر آدابی و هم جناب آقای دکتر زالی از این شخصیت والا برای گفتگوی سازنده برخوردارند ، از طرفی وجود پایگاه های خبری مهم و تاثیر گزاری چون سلامت نیوز و...... را می توان محلی امن برای بیان دیدگاه ها دانست که فرصت خوبی برای همگان است تا بحث های تخصصی را در این فضا دنبال کرد و به فضاهای سیاسی نکشاند، شاید در این میان تصمیم جسورانه ی وزیر محترم بهداشت و همکاران وی به عنوان مردان سیاسی کشور درخواستی خارج از تصور و توقع نباشد.