تنزل شان صدا و سیما در کشور؟؟؟ یا مشتبه شدن امر؟

یادش بخیر حدود سه سال پیش بود که در رادیو سلامت  در خدمت مردم و نظام سلامت بودم و در این رسانه قلم می زدم. در برنامه ها بارها و بارها مسولین دولتی و غیردولتی برای اینکه دقایقی انتن برنامه در اختیار انها قرار بگیرد التماس می کردند. اکنون در استانه ی روز پرستار مطلع شده ام که یک بار دیگر یکی از معاونان وزیر بهداشت که طفلک در زمان  بنده  برای حضور در برنامه به شکل حضوری سر از پا نمی شناخت؛  اقدام به قطع تلفن خود به دلیل غیرمنطقی و نادرست نمو ده است. بگذریم  از این برادر ارجمند که به دلیل بی تفاوتی سازمان صدا و سیما در برابر بی احترامی های صورت گرفته ؛ امر بر وی مشتبه شده است؛. اما مانده ام در کار مدیران سازمان صدا و سیما که چگونه به افراد اجازه می دهند که در ترکیب میهمانان برنامه اظهار نظر کنند؟ اگر سازمان صداو سیما در موضوع برنامه ی ثریا که نقدی کاملا منصافانه بر نظام سلامت کشور بوده است  عقب نشینی نمی کرد و اگر در برابر رفتار ناشایاست معاونان وزیر بهداشت در ترک استودیو در برنامه های قبلی صدا و سیما این افراد را به شدت تنیبه می کرد؛ اکنون به این رفتارهای مدیران تازه کار و بی نام ونشانی  نظیر میرزابیگی که همین قدر نام را نیز مدیون رسانه ی ملی هستند ؛ دچار نمی شد؟ شاید آقای میرزابیگی به آن مقدار از رشد و بلوغ نرسیده است که بفهمد رادیوی جمهوری اسلامی ایران با تعداد زیادی از شهدایی که تقدیم این مملکت نموده است به ان حد حرمت  دارد که به خود اجازه ی قطع تماس این رسانه را ندهد؟ اما اینکه مدیران سازمان صدا و سیما چرا حرمت این رسانه را نگه نمی دارند جای شگفتی  شگفتی فراوان دارد؟ آقای سرافراز پیش به سوی روزهایی که یک ابدارچی هم برای شما شرط حضور بگذارد؟ پیش به سوی روزهای التماس برای حضور در رسانه ی ملی؟؟؟؟؟