فقر خاموش..... سایه ای سنگین و آرام بر سر ایران

فقری که‌ این روزها به یمن شبکه های مجازی از زیرلایه های اجتماعی ایران در حال بروز است بسیار شگفت آور است ، باور اینکه چنین فقری در یک کشور نفت خیز دامن مردم را گرفته است بسیار سخت است ، چه آنکه مقایسه ی ایران با سایر کشورهای نفت خیز منطقه نشان می‌دهد که‌ وضعیت کشور فارغ از تبلیغات گسترده و کلنگ زنی ها و ادعاهایی که‌ مطرح می شود ،در برنامه ریزی های دولت ها کاملا نوعی  بلند پروازی و  فیگور صورت گرفته تا برنامه ریزی، به هر حال نگاهی به برنامه های سه دولت اخیر نشان می‌دهد که‌ سیاست های رفاهی به عنوان ابزار ایجاد عدالت اجتماعی و رفع نابرابری در عمل فلج بوده و به جای همه جانبه نگری ، علمی بودن و همه شمول بودن دچار نوعی بطلان وقت و کم خردی و ضعف برنامه ریزی می باشد.

مسکن مهر در دولت احمدی نژاد و سیاست توزیع یارانه ، همه چیز را تحت الشعاع قرار داده و کشور را در بحران نقدینگی و تورم و در نهایت بلا استفاده ماندن صدها هزار مسکن به خاطر عدم وجود متقاضی به دلیل جا نمایی فاجعه بار شده است. در توزیع یارانه نیز با وجود همه ی انتقادها ، نتیجه منجر به فشار بر لایه عایق زیرین جامعه و تنها به کام لایه ی بسیار نازکی از جامعه شده است که‌ در گذشته هیچ گیرشان نیامده ، اما بر خلاف ادعای احمدی نژاد نه پلی را تمام کرد و نه مدرسه ای ساخت و ......

اما در دولت آقای روحانی ، مشکل مردم در مسکن شناخته نشد ، مشکل در سلامت دیده شد و درست در جایی که‌ می بایست به دلیل فقدان وجود زیرساخت های سخت افزاری و نرم افزاری و به دلیل وجود ریشه های عمیق تقاضای القایی و بی سر و سامان بودن مدیریت تکنولوژی و عدم وجود آمایش نیروی انسانی ، عده ای با توان بسیار بالای رسانه ای و از صاحبان کلان بخش خصوصی ، با نشستن بر تارک نظام سلامت ، به جای اصلاح مبانی مدیریتی به بدترین شکل ممکن نظام سلامت ورشکسته ای ایران را به خاک نشاندند و متاسفانه فرصت علی بی نظیر را از کشور گرفتند و سبب گسترش بی حساب مراکز خصوصی شدند و صنعت بیمه ی ایران را ذبح کردند و اکنون در جایی که‌ باید محاکمه شوند ،متاسفانه به دلیل پوشیده بودن عمق فجایع از نگاه های کارشناسی ، گاها مورد تقدیر نیز واقع شدند؟!؟ اگر چه تاکنون با وجود ادعای تقدیر از سوی رهبر معظم انقلاب ، تنها روایت عمومی از ایشان در مورد طرح تحول این است که‌ مواظب باشید به ضد خود تبدیل نشود؟! ضد خود یعنی چه؟! آیا جز این است که‌ مدعیان اجرای طرح تحول خود را ناجی فقرا می دیدند و اکنون به ورطه ای از تناقض افتادند که‌ تهدید به عدم ارایه خدمت و دریغ کردن همان خدمت افتضاحی کخ در گذشته به کارگران می دادند اقدام کرده اند؟!؟ عدم ارایه خدمت به کارگران دم خروس ادعای اولیه مجریان طرح تحول است که‌ نشان می‌دهند تفکرات جهادی و ... که مطرح می کردند ، فقط و فقط تا روزی ادامه یافت که‌ دهها هزار میلیارد تومان پول را به عنوان کارانه در جیب حضرات برد و بعد از آن بدون ذره ای از ملاحظه ی وضع کشور و دولت ، رسما در روزنامه ها شمشیر بر روی حسن روحانی کشیده و در تقابل با کارگران قرار گرفته و این ضعیف ترین قشر جامعه را از بیمارستان های دولتی راندند...

به هر روی دو دولت گذشته و ۱۲ سال از عمر این مردم و نتیجه در مسکن و سلامت برای عاقلان و دلسوزان محل تامل... فقری که‌ سنگین و خاموش خانواده های ایرانی را در حال بلعیدن است و با تظاهر و ادعا و ... هیچ مشکلی حل نخواهد شد و این درد در حقیقت به نظر بنده تهدید کننده کیان و امنیت کشور است که‌ باید به جای شعار ، شعور و به جای کله شقی منطق را جایگزین کرد.