وارد شخصیت کسی نشویم؟!؟

چند ماهی هست که‌ وزیر بهداشت کشور کارش از انتقاد کردن گذشته و دقیقا به سبک کوچه بازاری ، توهین و هتک حرمت منتقدان را در رسانه ها ی کشور در پیش گرفته است ، عبارات و کلماتی ، چون [ کرم.... غضنفر.... دیوانه .... حسود...] که حتی شنیدن آن از زبان یک وزیر در یک  کشور عادی هم غیرقابل باور است چه برسد وزیر بهداشت ایران با تمدن چند هزار ساله؟!؟

آنقدر وزیر بهداشت حمله کرد و مسائل داخل دولت را بیرون برد که‌ صبر رئیس جمهور هم موجب شگفتی عالم و آدم شد.

به هر حال در آنسوی دیگر وزیری بود به نام علی ربیعی که‌ سیاست های اعمال شده از سوی وزیر بهداشت در طرح پوپولیستی تحول سلامت ، سازمان های بیمه گرش را به خاک نشاند و تمامی سیاست های رفاهی وزارت رفاه را فلج کرد ، اما علی ربیعی همچنان صبورانه انتقاد می کند و متین پاسخ می دهد ، حالا بیمه ی سلامت به زیر نظر وزارت بهداشت رفته است و باز هم علی ربیعی پاسخ می دهد و بدون هیچ توهینی ؟!؟ و این جمله ی معروفش که‌ نمی خواهم وارد شخصیت کسی شوم را باید درس بزرگ علی ربیعی و جمله ای ماندگار از وی در حوزه ی سیاست بدانیم.

به راستی آیا ما خبرنگاران و نویسندگان کار درستی کردیم.....ما تا کجا توانسته ایم در این سال ها وارد شخصیت قاضی زاده ی هاشمی نشویم؟!؟

اینکه سال ها انحصار وی در جراحی لیزر چشم را به رخش آوردیم.. اینکه ادبیات زشتش را بولد کردیم، اینکه به وی بخاطر کارهای خیریه ای که در بوق رسانه ها کرد انتقاد کردیم و یا ..... به راستی اگر میر حسین موسوی و یا کروبی هم وارد شخصیت احمدی نژاد نمی شدند و با وی مثل خودش سخن نمی گفتند ، به نظر شما بهتر نبود؟؟

گمان می کنم که‌ علی ربیعی یک واژه و یک عبارت را در سیاست ایران زمین خلق کرد .....وارد شخصیت کسی نشوید......

https://t.me/joinchat/AAAAAD_aI0hnzYkaGJEAmw