حکایت ، حکایت پر از شباهت آموزگاری در روزگار دور است با وزیر بهداشت کنونی ما.... آموزگاری که اصلا نمی توانست به علت مشکلات بینی ، حرف الف را به درستی تلفظ کند ، اما اصرار داشت تا به دانش آموزان الف را بیاموزد. آموزگار عصبانی می شد که چرا نمی گویید انف درحالیکه من دارم می گویم انف، کودکان خردسال را کتک می زد و از کلاس بیرون می کرد و نمره های صفر به آنها می داد؟ تا اینکه یک روز مدیر مدرسه به داد بچه ها رسید.
حال حکایت وزیر بهداشت ماست که می خواهد عدالت در پرداخت را رعایت کند در حالیکه عمری در یک نظام تبعیض آمیز سلامت دست مزد دریافت کرده است، سیستم درمانی ما را به سرمنزل برساند در حالیکه هیچ تجربه ای در مدیریت و برنامه ریزی کلان نظام سلامت ندارد؟، به بخش بهداشت توجه کند، درحالیکه همه ی عمر خود را در درمان سپری کرده است، پرستاران را پدری کند در حالیکه در نظام سلامتی رشد کرده است که همواره حضور پرستار به عنوان یک تهدید برای منافع پزشک بوده است و به پرستار به زور رسانه و سر نیزه و تهدید و اخراج و تبعید خواستند بقبولانند که حق نداری خود را با پزشک مقایسه کنی؟ حق نداری مقایسه های پزشک و پرستار را در همه جای دنیا بیاوری در داخل کشور و بوق رسانه ها کنی ، چون اینجا ایران است ، یعنی کشوری که نام سلامت آن در دست پزشکان است، خانه ی ملت آن هم در دست پزشکان هست، نظارت و قضاوت و رسانه های آن هم در دست پزشکان است، اینجا ما طوری همکاران خود را تربیت می کنیم که بدانند ،پرستاران ، پیراپزشکان حق ورود خودرو به بیمارستان را ندارند،آنها حق ورود به پاویون پزشکان را ندارند،آنها باید غذای خود را در جای مخصوص خود سرو کنند ، ما آنان را طوری تربیت می کنیم که نتوانند بگویند، انف حتی اگر بخواهند بگویند انف......
حال وزیر بهداشت ما فکر می کند که دارد عدالت را پیاده می می کند، پرستاران را پدری می کند، به بهداشت کشور توجه می کند، کارهایش بر اساس برنامه هست و در یک کلام دارد می گوید الف ، اما همه به اشتباه می گویند انف..... او نمی داند و برایش قابل درک نیست که چرا منتقدان با ایشان همراهی نمی کنند، معلوم نیست که چرا پرستاران حرف ایشان را درک نمی کنند، معلوم نیست که چرا منتقدان نمی فهمند که ایشان در حال توجه به بهداشت هستند؟
کاش یکی پیدا میشد که جای همه به آقای وزیر می گفت: آقای وزیر، به خدا داری می گویی انف...... کاش مدیر مدرسه زودتر به داد بچه ها برسد.
با احترام پزشکان با انصاف و با اخلاق و با عدالت در جامعه پزشکی که بحق نمایشگر اصالت و نجابت و ادبی برازنده ی کلمه ی پر از ارزشها به نام حکیم هستند. دست بوس همه ی آنان هستم.
سلام جناب اسفند یار چه زیبا بیان کردید درد ما پرستاران عدالتخواه را.منم امیدوارم زودتر مدیر بیاید و به این وضعیت قایله دهد تا وضع از این که هست بدتر نشده?
حق این کلام شماست جناب اسفندیار و جز این نیست؟ وزیر بهداشت اگر انصاف داشت که وضع ما این نمیشد که پزشک خود را سرور بداند. در یک کلام پزشک بی پرستار و پیرابزشک بدخطی بیش نیست و خط خطیهایش را باید یک روانشناس و یا روانکاو تفسیر کند که برای پول بیشتر و رد کردن بیمار و پذیرش بیمار بعدی تند تند مینویسد. وقتی حق مرا خوردند منم بلدم بی اخلاقیهای پزشکان را توی صورتشان بکوبم
کجا به بهداشت توجه دارن والا تو برنامه ایشان فقط درمان سالاری است و اصلا به فکر جامعه محصل بهداشت نیست . با وقت اضافه 7 دقیقه درباره بهداشت صحبت کردن.اونم چه صحبتی