تشکیل سازمان نظام پیراپزشکی و سازمان مستقل مامایی ایران

گروه های پیراپزشکی نظیر رادیولوژی و مدارک پزشکی و ازمایشگاهیان ؛و کارشناسان مامایی  سالهاست که درگیر مسائل صنفی هستند و متاسفانه کارها به سختی و به کندی پیش می رود. کاهش و افزایش و قطع حق اشعه برای کارشناسان رادیولوژی و همینطور سختی کار برای گروههای مدراک پزشکی و از همه بدتر شرایط بی نهایت دشوار کاری برای همکاران ازمایشگاه که از حدقل حقوق و مزایا برخوردار نیستند و ممنوعیت ماماها در نوشتن بسیاری از درخواست های پاراکلینیکی و داروها در دفترچه های بیمه که بدیهی ترین ابزار مورد نیاز کار انهاست ؛ موضوعی هست که از فرط تکرار خسته کننده شده است. متاسفانه گذشت زمان در طول هفتاد سال اخیر به خوبی ثابت کرده است که متولیان امر در وزارت بهداشت هیچ اعتقادی به این گروه ها ندارند و نقش انها را در نظام سلامت به حدی ناچیز جلوه می دهند که به ندرت پیش می اید که حتی برای حفظ ظاهر هم شده ایام خاص سال را که به نام انها در تقویم سلامت کشور درج شده است به انها تبریک بگویند. به حدی اوضاع و جایگاه این گروه ها در نظام سلامت افت نموده که؛ وزارت بهداشت حاضر نشده است به کارشناسان رادیولوژی  مجوز راه اندازی مرکز تصویر برداری را بدهد. یعنی در یک مرکز تصویر برداری یک کارشناس رادیولوژی با چهار سال تحصیل و خواندن تمامی دروس فیزیک پزشکی و دستگاهها و حفاظت در برابر اشعه و رادیوبیولوژی و تکنیک های تصویر برداری حق انجام یک ازمون ساده تصویر برداری را طبق قانون ندارد و باید یک پزشک عمومی که تنها یک واحد رادیولوژی پاس کرده است در این مورد به عنوان مسئول فنی قرار بگیرد که هیچ کاری به لحاظ فنی نمی تواند انجام دهد؛ اما چه باید کرد ؛  قانونی که وزارت بهداشت و توسط تیم پزشکی تصویب شده  این را می گوید که باید کار چنین پیش رود و در نهایت شاهد هستیم که چه

(در این تصویر سه پزشک دیده می شوند که یکی از مجلس و دیگری از مجمع تشخیص مصلحت نظام و دیگری وزیر است)

در حال وقوع است. در مورد همکاران ازمایشگاه ؛ به حدی مطلومیت این گروه زیاد است که باید برای انها مرثیه خواند. همکاران آازمایشگاه سخت ترین دروس میکروب شناسی و فارماکولوژی و .... را پشت سر می گذرانند که به لحاظ کمی و کیفی تنها با داروسازی در بخشی از امور مطابقت می کند اما این بندگان خدا حتی با داشتن دوره دکترای تخصصی نیز حق دایر کردن آزمایشگاه را ندارند و باید بروند زیر نظر یک پاتولوژیست کار کنند که اصلا هیچ ارتباطی بین رشته ی آزمایشگاه و پاتولوژی جز شباهت برخی از دستگاه ها وجود ندارد. از همه بدتر اینکه در گذشته مثل همه ی جای دنیا این عزیزان با گرفتن مدرک دکترای ازمایشگاه اقدام به تاسیس مطب می کردند اما به یکباره با 

 .... نفوذ و لابی متخصصین پاتولوژیست این حق مسلم از انها گرفته شده و به پاتولوژیست ها داده شده است. شرایط به حدی در مورد  این عزیزان نگران کننده است که باید گفت ؛ در بیمارستانی که یک نگهبان هم دارای حق شب کاری و اضافه محاسبه ی ساعت تعطیل کاری است؛  همکاران آزمایشگاه از چنین حقی برخوردار نیستند. در این سالها از طریق لابی و ارتباط گیری برخی از فعالان صنفی در رادیولوژی  امتیازات اندکی به این گروه داده شده است اما جایگاه شغلی آنها  به حدی نابود شده است که برخی از فارغ التحصیلان این گروه و  ازمایشگاهیان و  ماماها با ترک تحصیل و یا ادامه تحصیل در خارج از کشور و یا در دانشگاه ازاد مجبور شدند به رشته هایی چون دندانپزشکی و داروسازی و حتی پزشکی روی اورند. اکنون این باور در پیراپزشکان و کادر غیرپزشکی وجود دارد که هیچ امیدی به آینده ی این رشته ها وجود ندارد وزارت بهداشت تمام هم و وغم خود را به افزایش تعرفه های پزشکان و متخصصان معطوف نموده است و شاید دیر زمانی نگذرد که حق اشعه را نیز از این قشر بگیرد و به پزشکانی که فیلم را لمس می کنند اهداء نماید چون احتمالا فیلم ماده ای از اساس شیمایی است و ... بسیار مضر. ..

واقعیت این است که این سه گروه برشمرده هیچ متولی خاصی ندارند و انتظار برادری از پزشکان حاکم بر وزارت بهداشت نیز عملا با تجربه ی هفتاد سال اخیر ثابت نموده است که امری کاملا بیهوده است. حتی در مناسبت های سیاسی نیز دیده می شود که به دلیل عدم انسجام در سه گروه یاد شده که جمعیتی بیش از صد هزار نفر را در کشور شامل می شوند باز هم این پزشکان هستند که مسئولیت ستادهای انتخاباتی برخی از بزرگان نظام را در حوزه سلامت به پیش می برند و سیاهی لشکرهای را پرستاران و پیراپزشکان تشکیل می دهند که در پایان انتخابات هیچ به دست نمی اورند که کاش فقط در هیچ خلاصه می شد بلکه شاهد هستند که مزایای قانونی انها اب می رود و هر ساله جایگاه شغلی انها به تحلیل می رود؟؟/ در واقع دویدن برای هیچ......

در نظام سلامت انچه که مشهود است نه کمبود بودجه و کم گذاشتن اعتبارات از سوی دولتهای قبل و بعد از انقلاب بلکه تمامیت خواهی ها و عدم رعایت انصاف حداقلی مشکل ساز شده است. کار به حدی در برخی از بیمارستانها بر همکاران سخت شده است که پرسنل پیراپزشک حتی حق آوردن خودروهای خود را به داخل بیمارستان ندارند و این حقی برای پزشکان و متخصصین است و همکاری که دکترای رادیوبیولوژی یا آزمایشگاه دارد باید خودروی خود را در خیابان تا پایان شیفت رها کند.

باید گفت که برای این همکاران پایان دادن به حضور در انجمن هایی در زیرمجموعه های سازمان نظام پزشکی امری اجتناب ناپذیر است و اصلا مفهومی ندراد که به حضور در این سازمان ادامه دهند آنهم درحالیکه حتی یک کرسی در شورای عالی سازمان نظام پزشکی ندارند. دیگر وقت ان فرا رسیده است که پیراپزشکان از خود بپرسند در شرایطی که در کشور آرایشگاهها و نانوایی ها و ... دارای صنف و سازمان هستند ایا نباید فکری به حال خود کنند؟؟؟؟

تا کی باید در سازمان نظام پزشکی چیزی را جستجو کنند که از اساس وحود خارجی ندارد؟؟؟

در این روزها که  طرح تحول سلامت با درهم شکستن بدیهی ترین اصول مدیریت و با حمایت نادرست دولت و مدیران نآگاه  آن در سازمان مدیریت و برنامه ریزی در حال تداوم است ؛ در این روزها که نشانه هایی وجود دارد که آدمی را به این نتیجه می رساند که قرار نیست عقلانیت بر رابطه ی بین وزیر و پرستاران حاکم شود و اقای وزیر با  تربیت کمک پرستاران عملا سطح پرستاری کشور و خدمات پرستاری را تنزل خواهند داد ؛اینها همه و همه بیانگر روزهای ناخوشایندی برای جامعه ی پرستاری و پیراپزشکی و مامایی کشور است؛ باید از همین الان برای آن برنامه ریزی کرد. پر واضح است که قیمت نفت بر خلاف پیش بینی های آقای نوبخت کاهش خواهد یافت و تجربه ی نفت زیر سی دلار هم چیزی دور از دسترس نیست و به هرحال کسری بودجه دولت را فرا خواهد گرفت که البته سزای دولتی که ضعیف  ترین فرد قابل تصور را در سازمان مدیریت و برنامه ریزی قرار داده چیزی جز این نخواهد بود؛ زیرا معتقدم تنها فردی مثل نوبخت بود که می  توانست تن به طرح تحول سلامتی بدهد که بر خلاف تمام اصول قانون برنامه پنجم توسعه در حال تداوم است و تنها نوبخت است که می تواند به طرح مخرب و ویرانگر برونسپاری مراکز تصویربرداری و آزمایشگاه ها در بخش دولتی تن دهد و نداند که چه بلایی بر سر سلامت مردم و اعتبارات دولتی خواهد آمد. به هرحال اگرچه چاره ای جز تماشای دولتی که بی توجه به نظر کارشناسان و دلسوزان امر تا غرق شدن در کسری بودجه پیش خواهد رفت وجود ندارد؛ اما پیراپزشکان و پرستاران و ماماها در سال جاری باید برای انتخابات مجلس شورای اسلامی برنامه ریزی کنند و با روی کار آوردن مجلسی که توان ایستادن در برابر نا کارشناسی ها و بی عدالتی های موجود در وزارت بهداشت و سازمان مدیریت و برنامه ریزی را داشته باشد از نابودی بیش از پیش  منابع و اعتبارات  دولتی جلوگیری کندو اینده ی شغلی خود تلاش کنند ... هنوز تا انتخابات نزدیک به ده ماه فاصله است لطفا بجنبید...... اجازه بدهید که مجلس از امثال پزشکیان نماینده ی تبریز و  عبدی خرم اباد و دهدشتی  و ....پر شود نه کسانی که دردی جز پزشک سالاری ندارند....لطفا بجنبید. تشکیل سازمان نظام پیراپزشکی و حتی سازمان مستقل مامایی ایران از حداقل اموری است که باید جزو مطالبات این گروه ها از مجلس اینده باشد.