عذر خواهی یک منتقد از وزیر بهداشت به دلیل درخواستهای غیرکریمانه؟؟!!

چند صباحیست که انتقاداتم را نسبت به آقای هاشمی, وزیر بهداشت مکررا مطرح می کنم, ضمن تشکر از ابراز لطف مخاطبان عزیز , در پاسخ به چرایی عدم ارائه ی راهکار و بیان صرف انتقادات , بر آن شدم تا به این درخواست مخاطبان عزیز  پاسخ بدهم.

نخست اینکه به زعم بنده نگاه آقای وزیر به بهداشت و درمان تک بعدی و فاقد کلاس و سطحی در اندازه ی نیازهای ملی است, که البته طبیعی است زیرا ایشان دانش آموخته رشته ی پزشکی است و به طبع فاقد دانش آکادمیک در رشته هایی چون اقتصاد سلامت و مدیریت خدمات بهداشتی هستند و مصیبت کار وقتی دو چندان شده است که ایشان فاقد تجربه ی مهم در سیاستگزاری حوزه سلامت, حتی در سطح ریاست یک دانشگاه هستند, لذا تمامی نگاه ایشان به مقوله ی سلامت از یک زاویه ی تنگ و بسته ی درآمدزایی و حل مشکلات صرفا بر پایه ی جذب حداکثری منابع دیده می شود, در این نگاه, بالطبع مقولاتی چون برخورد با خدمات القایی و استقرار هرچه سریعتر گایدلاینهای پزشکی به عنوان نیازهای اولیه برای سنجش خدمات و رعایت حقوق مشتریان در حاشیه قرار دارد و همین نگاه سبب می شود که ایشان فارغ از بلایی که نظام سلامت بی در و پیکر ایران بر سر بیمه ها و مردم آورده است بی محابا مصاحبه کنند و بگویند بیمه ها کمر نظام سلامت را شکسته اند؟؟؟ غافل از اینکه نظام سلامت و مدیریت کلان آن به دلیل نگاه سطحی به حوزه سلامت دمار از روزگار بیمه ها درآورده است 

 اما در این روزها فریاد معلمان, پرستاران جوامع کارگری از دست دولت آقای روحانی به آسمان بلند شده است و دولتی که برای اولین بار بعد انقلاب , اولویت اولش را حوزه سلامت تعریف کرده است به زعم بنده به دلیل بی توجهی مسئولین وزارت بهداشت به یکی از مهمترین بندهای سیاست های ابلاغی رهبری معظم انقلاب در حوزه سلامت , یعنی لزوم مهار خدمات القایی , کارهای ساده را با هزینه های فراوان برای کشور پیش می برد, چه آنکه برای کارشناسان امر مشخص بود که در نبود سیستم نظارتی موثر ( که اخیرا شخص آقای وزیر توپ آن را به زمین سازمان نظام پزشکی انداخته اند) افزایش تعرفه ها سبب بروز و تشدید بی سابقه ی خدمات القایی کاذب شده و این  منابع را می بلعد و نیاز به تجدید منابع آنقدر بیشتر می شود که وزارت بهداشت ناچار می شود از پیامکهای مردم نیز ده ریال برای تامین نیازهای خود بردارد که مشخص نیست آقای وزیر برای سالهای بعد می خواهند از کدام ستون دیگر فرج بطلبند؟؟؟

این رفتار پر هزینه و به قول آقای دکتر پزشکیان رفتاری شبیه بچه پولدارها, سبب شده است که دولت به حدی در تنگنا قرار بگیرد که نتواند , دستی به سر و روی وزارت آموزش و پرورش بکشد که وضعیت حقوقی کارکنان آن به وخامت دچار شده و عرصه بر وزیر دیگر کابینه , یعنی آقای فانی تنگ شود که البته معتقدم این اتفاقات نتیجه خطای راهبردی بزرگ دولت در اندازه گیری میزان رضایت عمومی مردم از طرح تحول سلامت است چه آنکه معتقدم اگر رضایت مردم از ارائه ی خدمات درمانی با فرض قبول داشتن آمارهای همیشه مورد دار دولتی به بالای نود درصد رسیده باشد,رضایتمندی مردم در سایر اقشار نظیر معلمان و کارگران و تولیدکنندگان به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش یافته است که می توان به تجمع معلمان و نگرانی شدید تولید کنندگان از تداوم روند عدم تخصیص یارانه های تولیدی به بخش تولید از محل هدفمندی یارانه ها اشاره کرد؟؟؟؟

در واقع باید گفت که دولت به دلیل عدم همه جانبه گرایی هزینه های زیاد اجتماعی و سیاسی را برای خود خریده است.

در همین بخش سلامت نیز افزایش شکاف دریافتی گروههای مختلف پزشکی و پیراپزشکی و پرستاری از یکسو و از سوی دیگر دورنمای تاریکی که از زمزمه های خصوصی سازی بخش درمان در میان گروههای غیر پزشکی شنیده می شود سبب شده است که نوعی تهدید امنیت شغلی نیز از سوی برادران پزشک در ذهن سایر اقشار شکل بگیرد که آن را باید پتانسیل بالقوه ای برای رو در رو قرار گرفتن هرچه بیشتر دولت یازدهم با توده های اجتماعی در آینده تصور کرد.

باید گفت که اقدامات انجام نشده ی فراوانی وجود دارد که دولت در حال از دست دادند زمان برای اصلاح فرایندهای است  که شاید امروز بیش از پبش نیاز دولت در اصلاحات بنیادین در سازمان برنامه و بودجه برای استقرار هرچه بیشتر افراد توانمند برای تدوین بودجه هایی متوازن تر احساس می شود, بودجه ای که بتواند هم پاسخگوی بخش اشتغال و مسکن و فرهنگ و آموزش باشد و هم سلامت.

در بخش بهداشت و درمان نیز آقای قاضی زاده, لازم است که درک کنند , که این مرغ یک پا هرچه هم زیبا و درشت باشد نمی تواند راه برود و لازم است برای نجات دولت از اعتراضات شدید سایر صنوف جامعه ی پزشکی , در کنار سیاست کلان ایشان در رسیدگی به معیشت پزشکان ( که البته به زعم بنده در بخش پزشکان عمومی و رشته های پایه پزشکی امری اجتناب ناپذیر بوده است) , از زاویه ی ۳۶۰ درجه ای نگاهشان نیم درجه ای را هم به سایر صنوف اختصاص دهند تا حداقل ها تامین شود, چه آنکه معتقدم پرستاران و ماماها و پیراپزشکان, علاوه بر کار, بالطبع آنکه موجوداتی زمینی و مادی هستند نیازمند تغذیه و پوشاک و سرپناه نیز هستند , حتی اگر هم آقای هاشمی , این نوع مطالبات را رفتاری غیر کریمانه از دولت بدانند و حاضر نباشند, درصدی از اعتبارات به این حوزه اختصاص دهند , می توانند از پتانسیل حمایت بی چون و چرای دولت از خودشان بهره گرفته و با گشایش اعتبارات بانکی در جهت دادن وام های خرید مسکن ویژه ی این اقشار, کمک کنند تا این اقشار هم صاحب خانه های ۴۵ متری در جنوب شهر شوند و کمی از فشارهای جانکاه بر آنها کاسته شود. از سویی دیگر استقرار گایدلاینهای و لزوم توجه جدی به خدمات القایی سبب می شود که دولت بتواند در سال آینده به بحث اشتغال ورود کند و ناچار نشود برای تامین منابع بدون حد و حصر وزارت بهداشت سیاستهای ضد عمرانی و ضد تولید و اشتغال, نظیر افزایش مالیات بر ارزش افزوده را در پی  بگیرد و از محل تنفسش از هزینه های رو به فزونی نظام سلامت معلمان و کارگران را نیز دریابد.

بنده پیشاپیش به دلیل این درخواست غیرکریمانه از آقای وزیر بهداشت عذرخواهی می کنم.