آقای رئیس جمهور شما سوگند یاد نموده اید.

جناب اقای روحانی جنابعالی به عنوان عالی ترین مقام اجرایی کشور و فرد دوم کشور طبق قانون اساسی مسئولیتهایی را بر عهده دارید که متاسفانه به عنوان یکی از کسانیکه به عنوان موکل بنده و نمایند بنده محسوب می شوید مراتب اعتراض خود را به جنابعالی اعلام می نمایم، براساس اصل هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران جنابعالی را به توجه جدی تر به برخی از امور در دولت دعوت می کنم.

همانطور که مستحضر هستید قانون اساسی در اصل سوم و در بند نهم این اصل یکی از وظایق حاکمیت و به طبع آن جنابعالی را رفع هرگونه تبعیض اعم از مادی و معنوی دانسته است.

در همین اصل و در بند شش محو هرگونه خودکامگی و انحصار را جزء وظایف حاکمیت و به طبع ان رئیس جمهور به عنوان مجری قانون اساسی تعریف نموده است.  

 

جناب اقای رئیس جمهور در کنار تمامی مسائل قانونی و اخلاقی , شما را به دقت در فرمایش مولایمان علی (ع) دعوت می کنم که همانا کلکم راع و کلکم مسئولا عن رعیته.

جناب اقای ئیس جمهور بنده یک فعال اجتماعی و فقیری اهل قلم که سری در رسانه می اندازم و مسائل مختلف را رصد می کنم. شغلم پرستاری نیست و برای صنف سخن نمی گویم؛ اما مانده ام که چه اتفاقی می افتد که به نامه 24000 نفر از پرستاران با وجود گذشت چند ماه پاسخ نمی دهید؟ چه اتفاقی می افتد که بازداشت غیرقانونی پرستاران با گزارشات غلط از سوی عوامل دولتی رخ می دهد؛ نارضایتی این قشر به فلک بلند شده است اما شما همچنان ساکت بر جایتان نشسته اید؟چرا؟

در اصل بیست و هفتم راهپیمایی و شرکت در تجمعات بدون حمل سلاح را ازاد دانسته است. مگر شما به این بند از قانون اساسی اعتقادی ندارید؟ چرا دولت شما هنوز به درخواست راهپمایی انها پاسخ نداده است؟

په انحصاری از این بدتر که یک صنف را بر وزارت بهداشت حاکم نموده اید که به نام قانون تمامی امیال خود را ساری و جاری داشته اند که نشان بارز ان اعلام رضایت و شوق و ذوق عده ای و شکایت و اه و فغان عده ای دیگر است؟

آقای رئیس جمهور آیا می دانید که وزارت بهداشت جمهوری اسلامی ایران تنها نهادی است که یک عده متعلق به یک صنف خاص تمامی حقوق و مزایای خود را تعیین می کنند و هر آنچه بخواهند بر سر سایر صنوف می اورند؟

چرا در برابر این بی عدالتی سکوت می کنید؟

چرا در برابر فریاد یک مسلمان که نه بلکه دهها هزار مسلمان سکوت می کنید؟ ایا از خودتان پرسیده اید که چگونه است که مهاجرت معکوس اطبا را به داخل کشور و مهاجرت پرستاران را به خارج از کشور شاهد هستیم؟

اقای رئیس جمهنور خواهشا به این سوال پاسخ بدهید که چه اتفاقی در کشوری که شما عالی ترین مقام اجرایی آن هستید در شرف وقوع است که نوامیس این ملت از ظلم و تبعیض ناشی از قوانین حام از سوی وزارت بهداشت عطای کار در میهن را به لقایش بخشیده اند و به مملکت اجنبی می روند؟ ایا این موضوع کم اهمیتی برای شما دارد که افرادی به جز پزشکان نشسته بر تارک وزارت بهداشت را مسئول بررسی ان کنید؟ تا ببینید که تبعیض و بی عدالتی و تصویب قوانین یک سویه و منفعت طلبانه چه بلایی بر سر خانواده پرستاران ایران آورده است؟

اقای رئیس جمهور چه کسی و چه مرجعی باید بیاید و شما را متقاعد کند که این ظلم عریان است که حداقل مزایای قانونی یک عده را که به تصویب مجلس رسیده است هفت سال بر زمین بگذارند و با بودجه هایی که متاسفانه بخشی از ان از محل انصراف همین پرستاران بی نوا از یارانه ها حاصل شده است , در آمدهای چند ده میلونی عده ای را دو برابر کنند؟؟

آقای روحانی به پرستاران حق بدهید که فریاد بکشند از این همه تبعیض؟ به جامعه ازمایشگاهی کشور حق بدهید که فریاد بکشند که به چه حقی حق قانونی انان در دایر کردن ازمایشگاه از آنان سلب شده است و به یک رشته تخصصی پزشکی داده شده است؟ چرا؟ چرا ؟ چرا؟

اقای روحانی این سخن امیرالمونین است که خداوند در روز قیامت روی خود را از حاکمانی که روی خود را از شنیدن سخن مردم بر گردانده اند بر خواهد گرداند؟

برادر من از شما توقعی مردم داری بیشتر و عدالت بیشتر در شنیدن سخنان یک ملت داریم؟ بنده به عنوان یک فعال اجتماعی و یک دست به قلم در حوزه سلامت که پرستار هم نیستم احساس خطر و نگرانی فراوان در رویکرد وزیر محترم بهداشت و همکارانش در وزارت بهداشت دارم؟ 

چیزی برای گفتن ندارم جز اینکه برای تاریخ این مملکت بنگارم که عجب حکایتی شده است این روزگار؟

اقای رئیس جمهور از شما توقع نداریم که از محل بودجه های هزار میلیاردی وزارت بهداشت چیزی از سفره برخی از افراد تصمیم گیر کم کنید اما شما را به عدالتی دعوت می کنیم که بر اساس آن به پرستاران اجازه بدهید که بتوانند از انصراف خود از گرفتن یارانه ها برگردند؟ باور بفرمایید که این انصاف نیست که این پرستاران به چشم خود شاهد انچه باشند که بر سر مالشان می اید که همه و همه بی عدالتی است و بس؟ این پرستاران و بسیاری از ما مردم فکر می کردیم که شما با این یارانه ها می خواهید اقتصاد و سلامت مردم را دگرگون کنید, گمان نمی کردیم که سیستمی دایر شود که جزات اعلام میزان دریافتی های برخی از افراد در ان وجود نداشته باشد؟

آقای رئیس جمهور از شما گله مندیم به خاطر اینکه هیچ پاسخی به این دسته از هموطنان ما نداده اید که گفته اند روز میلاد زینب کبری روز بزرگداشت مقام انهاست؟

در روزی که شما پاسخ نمی دهید نمی دانم که این کوچک و اعلام همدردی من با انان چه از غم آنان کم خواهد کرد که گفته اند درویش بی نوا همی دارد.

مهدی اسفندیار