مرا زجمع دوستان جدا کنید میان گرگان گرسنه رها کنید
به تیر و به پیکان و زه در کمان مرا سر ببرید به جمعی عیان
تنم را چو نیمی بمانده زجان سپارید به چنگال شیر و ددان
که چنگال گرگان و دندان شیر مرا به ز دوستان روبه مسیر