سلامت از نگاه ملی

لطفا با شرکت در نظرسنجی های این وبلاگ به شناخت افکار عمومی کمک کنید

سلامت از نگاه ملی

لطفا با شرکت در نظرسنجی های این وبلاگ به شناخت افکار عمومی کمک کنید

یکسال گذشت

زمان چقدر زود سپری می شود؟! یکسال از روزی که برای اولین بار تصمیم گرفتم تراوشات ذهنی خودم را بر صفحه مجازی بیاورم گذشت. در این مدت سعی کردم نهایت تلاشم را برای بیان واقعیات موجود در نظام سلامت کشورم را بیان کنم. شاید در برخی موارد تندروی و در برخی موارد کندروی داشتم که از شما عزیزانی که منت نهادید و مطالب مرا مطالعه نمودید عذر می خواهم. سعی کردم که فرزند واقعیت موجود باشم تا فرند موقعیتهای موجود، سعی نمودم با هشدارها و اخطارها و اطلاع رسانی صحیح شما عزیزان را با واقعیات موجود در نظام سلامت کشور آشنا کنم. نمی توانم انکار کنم که مثل برخی از روزنامه ها و مجلات سعی نمودم نیمه خالی لیوان را بیشتر ببینم چون این نیمه خالی لیوان بسیار مهم است زیرا روزی که این نیمه خالی پر شود آنجاست که همه راضی می شوند. کمتر از شش ماه به یکی از سرنوشت سازترین انتخابات کشور مانده است و سعی می کنم در این مدت کارنامه کاندیداها را در حوزه نظام سلامت مطالعه و اطلاع رسانی کنم و اگر کاندیدایی کارنامه ای در حوزه سلامت نداشت برنامه وی را ارزیابی کنم. واقعیات نظام سلامت بیانگر این مطلب است که عدالت در دسترسی همگان به خدمات بهداشتی و درمانی مناسب نیست و آنان که تمکن مالی بهتری دارند از امکانات و خدمات بسیار بهتری نسبت به افراد عادی جامعه برخوردارند. متاسفانه تلاشی برای بهبود کیفیت خدمات نظام سلامت در بخش دولتی صورت نمی گیرد که شاید دلیل اصلی آن اتفاقی عجیب و غریب در نظام سلامت ما باشد و آن هم حضور مدیران و مالکان بخش خصوصی در مدیریت کلان بخش دولتی است که با وجود نص صریح قانون برنامه پنجم توسعه مبنی بر تفکیک فعالیت مدیران بخش خصوصی و دولتی ، شاید به دلیل نفس حضور این افراد در بخش دولتی ، این بخش از قانون اجرا نشده است. از طرفی مشاهده می کنیم که نظارت در بخش سلامت چندان جدی تلقی نمی شود. به طور مثال اگر پدیده ای در نظام سلامت کشورهای پیشرو در حوزه سلامت خلاف قانون باشد هیچکس جرات انجام ان را ندارد زیرا هزینه انجام کار خلاف در حوزه سلامت برای پزشکان آنقدر بالاست که کسی حاضر به دست زدن به چنین حماقتی نیست؟ اما در کشور ما بطور مثال انجام سزارین نا به جا مثل اب خوردن صورت می گیرد و هیچ مرجعی اقدام به برخورد قانونی نمی کند. یا دریافت پول اضافه بر تعرفه در کشوری مثل المان به قیمت تباه شدن فعالیت حرفه ای یک پزشک تمام می شود اما در کشور ما با نام زیرمیزی همه چیز لوث شده است تا بفهمیم که اراده ای برای برخورد وجود ندارد. به هرحال چه بخواهیم و چه نخواهیم باید اذعان کنیم که سلامت نظام سلامت یکی از شروط اصلی بقاء هر حاکمیتی در دنیاست. پس همه کسانیکه داعیه خدمت به نظام و ملت را دارند باید مرد و مردانه پای کار بیایند تا اگر روزی کسی در منزل بیماری داشت به جز رنج بیمارداری مشکلی از بابت بیمه و دارو و دکتر نداشته باشد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد