نظارت بر وزارت بهداشت از نان شب واجب تر است؟

سال گذشته در همین وبلاگ گفته بودم که از تحریم نباید ترسید بلکه باید از مدیریت حاکم بر نظام سلامت ترسید. شاید برخی از پزشک سالاران سعی کنند برای زدودن نابسامانی ها از مدیریت خانم دکتر دستجردی دولت را مسئول نابسامانی های حوزه دارو بدانند اما دیگر هر کسی که الفبای مدیریت در حوزه بهداشت و درمان را می فهمد می داند که وزارت بهداشت در دوره دستجردی  چندان به مبانی علم اقتصاد سلامت توجه ننموده است. وزارت بهداشت در دوره دستجردی با ضعف شدید مدیریتی در این حوزه روبرو است که تمام شده است اهداف تحریم کنندگان در حوزه سلامت تا حدودی محقق گردد. شاید هر دلسوزی که چیزی از حوزه سلامت می فهمید می دانست که باید جلوی مصرف بیش از حد فیلم رادیولوژی و زد و بندهای رایج در حوزه خصوصی سازی در سلامت و مصرف وحشتناک آنتی بیوتیکها را در کشور که سه برابر نرم جهانی است؛ گرفت. اما کسی در وزارت بهداشت گوشش به این حرفها بدهکار نبود؛ یادمان نرود که در دوره ای که همه ارکان نظام باید خود را برای تحقق آرمانهای انقلاب اماده  می کردند ما وزیری را برای حوزه حساس سلامت انتخاب کردیم که بزرگترین تجربه مدیریتی وی مدیرکلی روابط بین الملل یک دانشگاه بوده است. باید با مرندی بیشتر صحبت کرد باید از افراد با تجربه ای نظیر دکتر خاتمی و دکتر محمد صادقی ملتمسانه استفاده کرد.