این بیمار محتضر سرپرست سی میلیون ایرانی و مددکار کشور در حال جنگ

این روزها سازمان تامین اجتماعی حال و روز خوشی ندارد. هر روز زمزمه هایی به گوش می رسد, مدیرعامل جدید می آید؟ نمی آید؟ آقای مرتضوی هست؟ نه, شایعه است؟ نمایندگان مجلس اعتراض دارند؟ شاید بماند برای فردای روز سوال از ریاست محترم جمهور؟ شاید . . . . . .

باور اینکه نهادی به اهمیت تامین اجتماعی که تنگاتنگ ترین ارتباط را با امنیت اجتماعی و حتی ملی کشور دارد, این روزها در تیتر اصلی مطبوعات قرار گیرد کمی سخت است, آنهم تامین اجتماعی که روزی بازو و کمک یار کشور در بحبوحه جنگ بوده است. امروز تامین اجتماعی نیاز جدی به توجه دارد. مسئولین این نهاد هر از چندگاهی از وضعیت سربه سر درآمدها و مخارج آن می گویند و روزی دیگر در ضرر بودن آن را عنوان میکنند. از شهردار تا بخشدار و . . . . فرصت این را داشته اند که با سفارشی کوچک در ادوار مختلف حیات این سازمان به کرسی های مهمی در مدیریت این مجموعه دست یابند. تقریبا می شود گفت که تمام پستهای مهم این نهاد مهم در طول دو سال اخیر تقریبا با تغییر مدیران همراه بوده است که طبق اصول بدیهی مدیریت تغییرات گسترده در یک نهاد تنها به بی ثبات شدن آن می انجامد به خصوص اینکه این تغییرات با آمدن مدیرانی صورت گرفته که حتی یک روز در تامین اجتماعی کار نکرده اند و این درد دو چندان خواهد شد که افراد دو شغله در نقاط حساسی قرار گیرند و بعد از آمدن به تامین اجتماعی چند شغل دیگر به آن بیافزایند.. . .

(البته با احترام و تقدیر از خدمات آنها) اگرچه باید اذعان داشت در طول چند ماه اخیر حضور جناب آقای شیخ الاسلامی, کمترین تغییر را در این نهاد شاهد هستیم اما باید اذعان داشت، چنانچه تغییر مدیریت کلان این سازمان با تغییرات گسترده در این نهاد و با آوردن افراد دیگری از بیرون از این سازمان صورت بگیرد، شاید این بیمار محتضر دیگر تاب این شوک را نداشته باشد، البته قطعا تغییرات لازم باید صورت گیرد و نمی شود آن را انکار کرد, اما باید افرادی در تغییرات جدید به مدیریت مجموعه اضافه شوند که لااقل یک روز را در تامین اجتماعی سرکرده باشند. ضمن آرزوی موفقیت برای مدیر جدید در حال آمدن, یا مدیر فعلی در صورت ماندگار شدن باید عرض کنیم که کمی با این نهاد مهم مهربان تر باشیم و از یادمان نرود که در دوران جنگ برای حفظ کیان اسلامی از این نهاد قرض گرفتیم و در دوران سازندگی نیز از تامین اجتماعی مدد گرفتیم و اکنون این سازمان که حکم سرپرست سی میلیون نفر را دارد به حال احتضار افتاده است و کمک دولتمردان را می طلبد.

اهداف من از آوردن داستانهای دکتر قنبر چیست؟

برای خیلی از دوستان شاید چندان سنخیت بین مطالب فرهنگی این وبلاگ و سایر مطالب که در حوزه سلامت و تحلیلهای پیرامون نظام سلامت است را ندانند؛ یا اینکه احساس کنند اهداف این وبلاگ نا پیداست. به همین خاطر لازم دانستم توضیحاتی خدمت شما دوستان ارائه نمایم. 

واقعیت این است که به اعتقاد بنده ع در کشور ما دو خلائ بزرگ وجود دارد. که یکی از آنها خلاء فرهنگ کار و دیگری خلائی است که در محبت آحاد جامعه نسبت به هم به وجود آمده؛ و به همین خاطر اکثر دردها را ناشی از این مشکلات می دانم. اینکه بنده به عنوان یک طبیب استدلال شخصی خودم را مبنایی بر دریافت وجه از بیمار می کنم و تحت هیچ شرایطی کوتاه نمی ایم به این برمی گردد که نمی خواهم رسالت اجتماعی و میهنی خود را به عمل برسانم. اینکه در برابر همه دردسرهایی که کشور در اینده در قبال تولد نوزادان از شیوه سزارین متقبل خواهد شد ما هیچ سوز و عطشی را در سینه مسئولین وزارت بهداشت مشاهده نمی کنیم به این بر میگردد که محبت ما نسبت به هم کم شده است؛ اینکه خطر مقاومت باکتریایی را که قطعا در پی مصرف بی رویه انتی بیوتیک ایجاد خواهد شد را جدی نمی گیریم؛ قطعا در پی بی تعهدی و زیرپا گذاشته شدن اخلاق در جامعه پزشکی اتفاق می افتد و من با جناب دکتر مرندی موافقم که می فرمایند؛ همه مشکلات و همه محسناتی که در حوزه سلامت است مربوط به عملکرد ما پزشکان و کادر سلامت است. 

داستانهای دکتر قنبر (داستان دوم) آروزهای برباد رفته

سال سوم زندگی را در حالی به پایان می بردم که عایدات ما در آن سال زراعی عالی بود. وقت برداشت سیب زمینی شروع شده بود و به خاطر بنه های خوبی که به هر بوته سیب زمینی بسته بود انتظار داشتیم که اقتصاد خونه ؛تکونی بخوره. صبح زود پدر و برادرم برای رفتن به زمین کشاورزی آماده شده بودن.  با صدای بلند پدرم؛ من هم از خواب بلند شدم و با کلی گریه خواستم که با هاشون همراه باشم و برم سر زمین. آنقدر پا کوبیدم که بالاخره با چند تا قولی که ازم گرفتند راضی شدند که منو با خودشون ببرند. من باید گریه نمی کردم، درخواست بازگشت نداشتم، ننه ننه نمی کردم و . . .

داستانهای دکتر قنبر (پیبشگفتار و قصه بز رم کرده)

بسمه تعالی

پشگفتار

آنچه از پیش روی شما مخاطبان عزیز می گذرد نجواها و درد دل من با پدری مهربان و دلسوز و اندیشمندی گمنام است که اگرچه شیرین سخن می گوید ولی کهولت سن فرصت نوشتن را از وی گرفته است. مردی که همه ایرانیان را فرزندان خود می پندارد و با محبتی پدرانه 86 سال عمر و تجربه خویش را ارزانی مردم خویش میدارد و فرا تر از جناح و حزب و گروه و رسم و آئین تنها به یک نکته می اندیشد و آن سربلندی ایران زمین و اعتلای آئینی که آن را مکتب محمد (ص) می داند مردی که از شاخه های پربارش مسلمان سنی و شیعه و مسیحی و یهودی و زرتشت بهره مند شده اند و هنوز شب را در تب نگرانی فرزندانش به خواب می رود. . .

مقاله ای کامل در مورد دلیل نازایی در زنان.

علل در زنان به ترتیب شیوع عبارتند از :
۱ ـ اختلالات مربوط به لوله های رحمی
۲ ـ عدم تخمک گذاری (اختلالات مربوط به تخمدان(
۳ ـ اختلالات گردن رحم
۴ ـ آندومتریوز
۵ ـ علل رحمی

نیمی از موارد نازائی به علت اختلال در کار تخمک گذاری تخمدانها است . اگر زن به طور منظم قاعده شود ، دلیل بر تخمک گذاری مناسب است و اگر قاعدگی او نامرتب باشد ، تخمک گذاری مناسبی وجود ندارد که باید علت آن بررسی شود . فقط حاملگی نشان قطعیت تخمک گذاری است. . . . .

برای جلوگیری از افسردگی بعد بازنشستگی نیز کار کنید

روانپزشکان آمریکایی بر اساس یک مطالعه جدید که به مدت شش سال به طول انجامید دریافتند که بازنشستگی کامل می‌تواند برای سلامت روان انسان مضر باشد.
به گزارش خبرگزاری سینا به نقل از بی‌بی سی،محققان در این مطالعه بر روی ۱۲ هزار و ۱۸۹ نفر آزمایشاتی را امتحان کردند و طبق نتایج آن‌ها دریافتند بازنشستگانی که کارهای پاره وقت یا موقتی انجام می‌دهند کمتر به بیماری‌های عمده مبتلا می‌شوند و بدنشان بهتر کار می‌کند. . . .

قاضی مرتضوی رئیس سازمان تامین اجتماعی می‌شود.

معارفه رئیس جدید به بعد از انتخابات مجلس موکول شده است

طبق اخبار رسیده از سوی برخی کارکنان سازمان تامین اجتماعی، قرار است قاضی سعید مرتضوی که در حال حاضر ریاست ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز را برعهده دارد به سمت مدیرعامل جدید صندوق تامین اجتماعی کشور منصوب شود.. به گزارش خبرنگار سینانیوز، گفته می‌شود به دلیل جلوگیری از هجمه‌های خبری، این انتصاب، به بعد از برگزاری انتخابات مجلس نهم موکول شود.

این درحالی است که پرسنل سازمان تامین اجتماعی مدت هاست منتظر تعیین تکلیف سرپرست این نهاد مهم می‌باشند. . . .
.