فرق بین دوجنسی ها و همجنسبازان را بشناسیم

خیلی از عموم مردم گمان می کنند که افراد دوجنسی همان افراد همجنس باز هستند. در حالیکه همجنسبازان افرادی هستند که به دلیل انحرافات جنسی و اخلاقی, به رفتارهای جنسی غیر معمول دست می زنند در حالیکه دوجنسی ها کسانی هستند که از برخی نعمات خدادادی محروم هستند. دوجنسی ها به دودسته تقسیم می شوند و یک دسته افرادی هستند که 47 کروموزومی هستند و این افراد در دستگاههای تناسلی خود و یا در اندام خود دچار اختلالاتی هستند که هر دو اندام جنسی که در بیشتر مواقع هر دوی آنها ناقص هستند از مواردی هست که زیاد دیده شده است. در برخیموارد نیز ممکن است اختلالات هورمونی شدید دیده شود که در این صورت فرد, برخی از اندامهای وی به صورت اندامهای زنانه در خواهد آمد که ژینکوماستی یا رشد بیش از حد پستان در مردان و یا رشد بیش از حد کلیتوریس در زنان از جمله این موارد است. اما ختلال شایع و حاد دیگری که در هر دو جنس دیده می شود و بیشتر در مردان دیده می شود مربوط به . . . .

اختلالات مغزی در هویت فرد است. در این حالت فرد تمام مشخصات یک جنس را دارد ولی رفتارهای فردی و اجتماعی وی کاملا زنانه است. در این صورت فرد ممکن است مرد باشد ولی بسیار علاقه مند به ارایشهای زنانه و یا کفشهای پاشنه بلندو همینطور لباسهای زنانه باشد و همه رفتارهای زنانه را از خود نشان دهد. و یا اینکه زن باشد اما هیچ علاقه ای به اسباب بازیهای دخترانه نداشته باشد و بیشتر به اسباب بازیهای مردانه روی اورد. این اختلالات بر خلاف تصور یک بیماری روانی نیست و کاملا ریشه در اختلالات مغزی دارد که قابل درمان هم نیستند. در برخورد با این بیماران نباید به چشم منحرفین جنسی به این افراد نگاه کرد و نباید با دیده تحقیر به آنها نگریست زیرا ممکن است به سمت انحرافات اجتماعی کشیده شوند.

درمان این افراد تنها با جراحی امکانپذیر است. در دنیا اولین جراحی در کشور آلمان صورت گرفتکه در سال 1930 بوده است, اما جراحی بعدی در امریکا  ور در سال 1953 رخ داد. بعد از آن قوانین حمایتی از این بیماران وضع شد و این افراد تحت حمایتهای نهادهای بیمه ای و نیز حکومتی قرار گرفته اند. اما در کشور ما هیچ حمایت قانونی از این بیماران تا قبل از انقلاب صورت نمی گرفت تا اینکه مراجعه یکی از بیماران به نام ف. ملک ارا به حضرت اما و ارائه مستندات پزشکی سبب شد که حضرت امام این موضوع را با متخصصان در میان بگذارند و بعد از اخذ نظر متخصصان با فتوایی تاریخی گشایشی بزرگ را در زندگی این افراد حاصل نمایند. ایشان فرمودند که تغییر جنسیت در صورت تشخیص ضرورت آن توسط پزشک اشکالی ندارد. اگرچه در ابتدای امر بیشتر نهادهای حکومتی با این مسئله کنار نیامدندو مدتها زمان لازم بود تا نهادهایی نظیر ثبت احوال و ااره گذرنامه و . . . با این مسئله خودشان را وفق دهند اما در حال حاضر دو جنسی ها در ایران دارای کانون و نهادهای حمایتی هستند. در ایران گفته می شود که تکنیکهای جراحی تغییر جنسیت چندان بالا نیست. ضمن اینکه اکثر صاحبنظران بر این باورند که تشخیص درست دو جنسی بودن و جراحی تنها در صورت اضطرار و نیاز واقعی در درمان این افراد بسیار مهم و حیاتی است. زیرا بعد از عمل جراحی چنانچه فرد پشیمان گردد هیچ راه بازگشتی وجود نداشته و ممکناست فرد بسیار افسرده شده و حتی به جنون و یا خودکشی کشیده شود.