دعوای وزارت بهداشت با تامین اجتماعی بر سرچیست؟

دعوای وزارت بهداشت با تامین اجتماعی بر سرچیست؟

شاید هر از چندگاهی دعواهای بین وزارت بهداشت و تامین اجتماعی را از رسانه ها می شنوید, به راستی چرا این دعواها پایان ندارد؟

جالب این است که وزارت بهداشت در حالی خواهان در اختیار گرفتن مراکز درمانی تامین اجتماعی است که تمامی املاک مراکز درمانی تامین اجتماعی با پول بیمه شدگان خریداری شده و وزارت بهداشت خواهان به رایگان در اختیار گرفتن این مراکز است. از سویی معما وقتی پیچیده می شود که بدانید وزارت بهداشت در حال حاضر در نظر دارد تا با برون سپاری خدمات درمانی از دست مراکز خود خلاص گردد......

دعوای وزارت بهداشت با تامین اجتماعی بر سرچیست؟

شاید هر از چندگاهی دعواهای بین وزارت بهداشت و تامین اجتماعی را از رسانه ها می شنوید, به راستی چرا این دعواها پایان ندارد؟

جالب این است که وزارت بهداشت در حالی خواهان در اختیار گرفتن مراکز درمانی تامین اجتماعی است که تمامی املاک مراکز درمانی تامین اجتماعی با پول بیمه شدگان خریداری شده و وزارت بهداشت خواهان به رایگان در اختیار گرفتن این مراکز است. از سویی معما وقتی پیچیده می شود که بدانید وزارت بهداشت در حال حاضر در نظر دارد تا با برون سپاری خدمات درمانی از دست مراکز خود خلاص گردد.

      شما کافیست تا تحقیق کنید که در این چند سال اخیر چند بیمارستان بزرگ وزارت بهداشت به بخش خصوصی فروخته شده است؟ دو بیمارستان بزرگ تهران , یعنی امیرالمومنین نازی اباد و نیز بوعلی از جمله بیمارستانهایی هستند که با فروش به دانشگاه ازاد توانستند کمی از مخارج وزارت بهداشت را تامین کنند؟ البته بنا ندارم خوابگاه بزرگ هفت تیر دانشگاه علوم پزشکی تهران را به این جمع اضافه کنم. حال تصور کنید اموال مفت تامین اجتماعی چه با اجاره دادن به بخش خصوصی و یا فروخته شدن به بخش خصوصی چه درآمد هنگفتی را برای وزارت بهداشت به ارمغان خواهند آورد. البته زیرکی شورای نگهبان و نیز تلاش جامعه کارگری مانع از این شد که نفوذ بی بدیل وزارت بهداشت در کمسیون بهداشت و درمان به نتیجه برسد.

       به هر روی وزارت بهداشت در تلاش است تا اختیار منابع بیمه ای را در دست بگیرد و این نسخه ای است که سازمان نظام پزشکی کشور که اعضاء آن در کمسیون بهداشت و درمان و نیز وزرات بهداشت و درمان  حضور دارند از آن حمایت می کنند. شاید حضور مستمر دکتر زالی نائب رئیس سازمان نظام پزشکی در کمسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی به خوبی تلاش نهاد صنفی سازمان نظام پزشکی را برای گنجاندن خواسته های صنفی خود در سیاستهای کلان نظام سلامت نشان دهد و این موهبتی است که تنها در اختیار سازمان نظام پزشکی است. البته نباید از یاد برد که دکتر زالی شخصیتی کلان نگر و اهل مطالعه است که موضع گیریهای وی بیشتر مبتنی بر مصالح ملی کشور است که جای شکر دارد.

    باید منتظر ماند و دید بالاخره مسئولین تامین اجتماعی و نیز شورای محترم نگهبان حاضر به اهداء رایگان املاک بیمه شده های تامین اجتماعی به وزارت بهداشت هستند و یا اینکه تا آخر بر سر عهد خود در دفاع از حقوق بیمه شده ها خواهند ایستاد؟ این دعوا ادامه دارد. . . .

      اما دومین دعوایی که بین این دو نهاد وجود دارد حاصل یک گام عقب نشینی وزارت بهداشت است که می گوید از خیر املاک شما چشم پوشی می کنم, ولی منابع مالی خود را در اختیار من بگذارید تا بهتر از شما خرج کنم؟ شاید این استدلال برای این باشد که درهمه جای  دنیا ، وزارت بهداشت سیاستگزار بوده و بیمه ها خریدار خدمت. در ایران بیمه ها از سویی خریدار خدمت هستند و از سوی ارئه دهنده خدمت هستند.که این موضوع دلیل اصلی وزارت بهداشت برای یک کاسه کردن بیمه ها می باشد.که در غالب صندوق پایه سلامت در برنامه پنجم توسعه گنجانده شده است.

      اما سوالی که ذهن همه کارشناسان را درگیر کرده است این است که وزارت بهداشت آیا توان مدیریت منابع بیمه ها را درحالیکه خود دچار معضلات فراوانی از قبیل دریافت زیرمیزی در بیمارستانهای دولتی توسط پزشکان و نیز خدمات القایی وحشتناک در بحث سزارین و مصرف آنتی بیوتیکها و نیز نبود آمار و برنامه در وزارت بهداشت می باشد رنج می برد, آیا توان حل مشکلات نظام سلامت را خواهد داشت؟ یا اینکه این بیمه های نیمه جان را نیز از بین خواهد برد و کشور را در بحران فرو خواهد برد؟ به نظر می رسد گزینه دوم به منطق نزدیک باشد؟ به خصوص اینکه تاثیر نهادهای صنفی در وزارت بهداشت در تصمیم سازی موضوعی نیست که بتوان از کنار آن گذشت؟ کسری بودجه بالا, عدم توانایی وزارت بهداشت در کنترل فعالیت چندجانبه کارکنان خود در بخشهای دولتی و خصوصی و خیریه و نیز حضور مدیران ارشد بخش خصوصی در نظام تصمیم گیریهای وزارت بهداشت که دغدغه رونق بخش خصوصی را دارند , از جمله مواردی هست که باید قبل از هرچیزی تکلیفش مشخص شود تا معلوم شود وزارت بهداشت به راستی نگاهی ملی را دنبال میکند؟